Лунный гость - Филипп Киркоров

Я не живу, я в мире слёз

От всех далёк и одинок.

Мои слова сплошной курьёз

Я вижу мир наискосок.

Не людям верят, а в людей

В дорогу прошлое зовёт.

Мы очевидцы счастья многих идей,

Любовь незримо нас ведёт.

Я гость, я просто лунный дождь,

Не бей в разбитое стекло.

Оставь на память десять роз.

И десять строчек про любовь.

Не людям верят, а в людей.

Не бей в разбитое стекло,

Стучусь я в дом, где нет дверей.

Я гость, я просто лунный дождь.

Мне нужен воздух, позарез.

С луной за полночь диалог.

Я к совести в долги залез.

Ох залез, и для крючка ищу предлог.

Что могут слёзы?

- Ничего.

Простить, жалеть и вспоминать

Итог не может одного, одного

Простить, надеяться и ждать.

Я гость, я просто лунный дождь,

Не бей в разбитое стекло.

Оставь на память десять роз.

И десять строчек про любовь.

Не людям верят, а в людей.

Не бей в разбитое стекло,

Стучусь я в дом, где нет дверей.

Я гость, я просто лунный дождь.

Не людям верят, а в людей.

Не бей в разбитое стекло,

Стучусь я в дом, где нет дверей.

Я гость, я просто лунный дождь.

Ik leef niet, ik ben in een wereld van tranen

Ver van iedereen en alleen.

Mijn woorden zijn pure nieuwsgierigheid

Ik zie de wereld opzij.

Geloof niet in mensen, maar in mensen

Het verleden roept op de weg.

We zijn ooggetuigen van het geluk van veel ideeën,

Liefde leidt ons onzichtbaar.

Ik ben een gast, ik ben gewoon maanregen

Raak niet gebroken glas.

Laat tien rozen achter als aandenken.

En tien regels over liefde.

Ze geloven niet in mensen, maar in mensen.

Raak het gebroken glas niet

Ik klop op een huis waar geen deuren zijn.

Ik ben een gast, ik ben gewoon maanregen.

Ik heb lucht nodig, heel erg.

Met de maan na middernacht dialoog.

Ik kwam in de schulden bij mijn geweten.

Oh, ik ben erin geklommen en ik zoek een excuus voor een haak.

Wat kunnen tranen doen?

- Niets.

Vergeven, spijt hebben en onthouden

Het resultaat kan niet één, één zijn

Vergeef, hoop en wacht.

Ik ben een gast, ik ben gewoon maanregen

Raak niet gebroken glas.

Laat tien rozen achter als aandenken.

En tien regels over liefde.

Ze geloven niet in mensen, maar in mensen.

Raak het gebroken glas niet

Ik klop op een huis waar geen deuren zijn.

Ik ben een gast, ik ben gewoon maanregen.

Ze geloven niet in mensen, maar in mensen.

Raak het gebroken glas niet

Ik klop op een huis waar geen deuren zijn.

Ik ben een gast, ik ben gewoon maanregen.