Эгоистка - Филипп Киркоров

Когда бульвары и мосты пусты мне снится сон, который видишь ты — одноэтажная

зима в горах и дом в снегах, и ты одна.

Не умещается в окне луна и так похожа на квадрат она, и лунный свет лежит на

паре лыж, ты у огня в огонь глядишь.

Припев:

Ты видишь только себя любимую, ты любишь только себя красивую,

И ты во всех зеркалах целуешь только себя и отражение зовёшь по имени.

Ты видишь только себя любимую, ты любишь только себя красивую,

И ты во всех зеркалах целуешь только себя и отражение зовёшь по имени.

В мохнатом свитере тебе тепло и одиночество как будто шёлк, а в центре зеркала

туманный след, помады след — вот твой ответ,

А далеко внизу другая жизнь не дотянуться до тебя, вернись, всё только сон,

но сон, увы, не мой, ты говоришь сама с собой.

Припев:

Ты видишь только себя любимую, ты любишь только себя красивую,

И ты во всех зеркалах целуешь только себя и отражение зовёшь по имени.

Ты видишь только себя любимую, ты любишь только себя красивую,

И ты во всех зеркалах целуешь только себя и отражение зовёшь по имени.

Ты видишь только себя любимую, ты любишь только себя красивую,

И ты во всех зеркалах целуешь только себя и отражение зовёшь по имени.

Ты видишь только себя любимую, ты любишь только себя красивую,

И ты во всех зеркалах целуешь только себя и отражение зовёшь по имени.

Когда бульвары и мосты пусты мне снится сон, который видишь ты — одноэтажная

зима в горах и дом в снегах, и ты одна…

Als de boulevards en bruggen leeg zijn, heb ik een droom die je ziet - een verhaal van één verdieping

winter in de bergen en een huis in de sneeuw, en je bent alleen.

De maan past niet in het raam, en het lijkt zo veel op een vierkant, en het maanlicht brandt

een paar ski's, je kijkt naar het vuur bij het vuur.

Refrein:

Je ziet alleen jezelf geliefd, je houdt alleen van jezelf mooi,

En in alle spiegels kus je alleen jezelf en noem je de reflectie bij naam.

Je ziet alleen jezelf geliefd, je houdt alleen van jezelf mooi,

En in alle spiegels kus je alleen jezelf en noem je de reflectie bij naam.

In een donzige trui voel je je warm en eenzaam als zijde, en in het midden van de spiegel

mistig spoor, lippenstiftspoor - dat is jouw antwoord,

En ver beneden kan een ander leven je niet bereiken, kom terug, het is allemaal maar een droom,

maar de droom is helaas niet van mij, je praat tegen jezelf.

Refrein:

Je ziet alleen jezelf geliefd, je houdt alleen van jezelf mooi,

En in alle spiegels kus je alleen jezelf en noem je de reflectie bij naam.

Je ziet alleen jezelf geliefd, je houdt alleen van jezelf mooi,

En in alle spiegels kus je alleen jezelf en noem je de reflectie bij naam.

Je ziet alleen jezelf geliefd, je houdt alleen van jezelf mooi,

En in alle spiegels kus je alleen jezelf en noem je de reflectie bij naam.

Je ziet alleen jezelf geliefd, je houdt alleen van jezelf mooi,

En in alle spiegels kus je alleen jezelf en noem je de reflectie bij naam.

Als de boulevards en bruggen leeg zijn, heb ik een droom die je ziet - een verhaal van één verdieping

winter in de bergen en een huis in de sneeuw, en je bent alleen...