The Ivory Gate of Dreams - Fates Warning

II.

Cold Daze

The coldness of confusion

Hangs in the morning air as Brazen bells ring reality

To announce the conquerer dawn

Removed from nights fleeting trance

Plunged headlong into cold days

Where in a circle we wander

The barren wastes of our pasts

III.

Daylight Dreamers

Daylight dreamers awaken on Deserts of desperation

Lonely lives learn to live on islands of isolation

Surrounded by violent oceans

of hate and hopeless sorrows

Daylight dreamers envision

tranquil seas in save tomorrows

Dreaming through the darkened day

Along tempest torn strands

Desperately grasping the grains

of hope that flit through our hands

As they fall we tighten our hold

While the waves claim the final few

taken without ceremony

They drift out of view

Washed away with the tides of time

Slipped through our fingers as dreams do IV.

Quietus

From sleeping visions

Daily were torn

In waking hours

Hopes are forlorn

Is all we do and all we dream

doomed to drown in a hopeless stream?

Wishing life were made of lasting visions

in eternal sleep

And if that rest were filled with sorrow

still we’d sleep

In the madness of a silent eternity

We’d find solace in False visions that protect us from reality

Enter ivory gates through midnite skies

Daylight dreamers in private parades

Perform before perpetual dawn

As dusk engulfs the gate of horn.

Ivory towers appear beyond the gate

Invisible fortressess of escape

Traversed by ramparts made of hopes and fears

Impervious to reality

V. Ivory Tower

Behind sullen doors

Untouched within

Safe from summer storms

and winter winds

Relentless tempests

Can weaken walls

Towers falter when

reality calls

Untouchable by all without

Lost in the silken web youth may weave

Tangled threads seem a stronghold

But illusions can deceive

A cold daze plagues the air

Driven by aging winds

The walls give way to the rush

and let reality in VI.

Whispers on the wind

Misty morning on a windswept plain

Embers of a fortress all that remain

The seeds of life that burned within

have flown like whispers on the wind

From the sleepers world

I look towards darkening skys

Through the violet haze of summer storms

The sun leaves tired eyes

VII.Acquiescence

Betrayed by innocence

Deceived by delusions

Plagiarized promises

Pale into empty hopes

Ivory towers bow down

In reference to daylight

As dreamers awaken

In sleepers somber shade

Ocean waves shift leaving

only memories

Final traces of hope

are swallowed in the deep

Despair sends a certain calm

A vague sense of relief

Released from all our longings

Silently we’ll sleep

Hope leads to quiet desperation

When reality obscures the dream

Makes the mind a grave of memories

That wander like the lonely breeze

Whose whispers echo through ruins rust

of towers torn and dreams turned to dust

VIII.

Retrospect (instrumental)

II.

Koude Daze

De kilte van verwarring

Hangt in de ochtendlucht terwijl koperen klokken de realiteit luiden

Om de dageraad van de veroveraar aan te kondigen

Verwijderd uit de vluchtige trance van de nacht

Ondergedompeld halsoverkop in koude dagen

Waar in een cirkel dwalen we af

De dorre woestenij van ons verleden

III.

Daglichtdromers

Daglichtdromers worden wakker in Deserts of Deperation

Eenzame levens leren leven op geïsoleerde eilanden

Omringd door gewelddadige oceanen

van haat en hopeloos verdriet

Daglichtdromers stellen zich voor

rustige zeeën in de redding van morgen

Dromen door de donkere dag

Langs storm gescheurde strengen

Wanhopig de korrels grijpend

van hoop die door onze handen flitsen

Terwijl ze vallen, verstevigen we onze greep

Terwijl de golven de laatste paar opeisen

genomen zonder ceremonie

Ze raken uit het zicht

Weggespoeld met de getijden van de tijd

Glipte door onze vingers zoals dromen IV doen.

Quietus

Van slapende visioenen

Dagelijks werden verscheurd

In wakkere uren

Hoop is hopeloos

Is alles wat we doen en alles wat we dromen?

gedoemd te verdrinken in een hopeloze stroom?

Ik wou dat het leven bestond uit blijvende visioenen

in eeuwige slaap

En als die rust gevuld was met verdriet

toch zouden we slapen

In de waanzin van een stille eeuwigheid

We zouden troost vinden in valse visioenen die ons beschermen tegen de realiteit

Betreed ivoren poorten door de nachtelijke hemel

Daglichtdromers in privéoptochten

Presteer voor de eeuwige dageraad

Als de schemering de poort van hoorn overspoelt.

Ivoren torens verschijnen voorbij de poort

Onzichtbaar fort van ontsnapping

Doorkruist door wallen gemaakt van hoop en angsten

Ondoordringbaar voor de realiteit

V. Ivoren Toren

Achter sombere deuren

Onaangeroerd van binnen

Veilig voor zomerstormen

en winterwinden

Meedogenloze stormen

Kan muren verzwakken

Torens wankelen wanneer

realiteit roept

Onaantastbaar door iedereen zonder

Verdwaald in het zijden web dat de jeugd kan weven

Verwarde discussies lijken een bolwerk

Maar illusies kunnen bedriegen

Een koude roes plaagt de lucht

Gedreven door vergrijzing van de wind

De muren maken plaats voor de drukte

en laat de werkelijkheid in VI.

Gefluister op de wind

Mistige ochtend op een winderige vlakte

Sintels van een fort, alles wat er nog is

De zaden van het leven die van binnen brandden

hebben gevlogen als gefluister op de wind

Uit de slaperswereld

Ik kijk naar donkere luchten

Door de violette waas van zomerstormen

De zon laat vermoeide ogen achter

VII.gedogen

Verraden door onschuld

Bedrogen door waanideeën

Geplagieerde beloften

Bleek in lege hoop

Ivoren torens buigen neer

Met betrekking tot daglicht

Als dromers wakker worden

In slapers sombere schaduw

Oceaangolven verschuiven weg

alleen herinneringen

Laatste sporen van hoop

worden verzwolgen in de diepte

Wanhoop zendt een zekere rust

Een vaag gevoel van opluchting

Verlost van al onze verlangens

Stilletjes slapen we

Hoop leidt tot stille wanhoop

Wanneer de realiteit de droom verduistert

Maakt van de geest een graf van herinneringen

Die dwalen als de eenzame bries

Wiens gefluister echo door ruïnes roest

van torens verscheurd en dromen veranderd in stof

VIII.

Terugblik (instrumentaal)