Giant's Lore (Heart of Winter) - Fates Warning

In a time long past tomorrow sleeping in the

Castle of the black.

In the Leland hills are

The monster tracks of a giant.

The dawn of

Autumn playing in the garden of the rising

Sun the children they run in the yard of the

Giant.

If he awakens he will crush them in the

Earth, fear the children inherited at birth

Thunder clouds close the skies he opened up

His eyes

He’s awakened hears the children in his

Paradise

You must leave this land forever more or

Live behind these iron doors of the darkest

Dungeon

So they left with the passing storm

The Gods were awakened they will crush

Him in the earth.

He is forsaken till he

Shares his worth

Kings queens pirate giants castle walls

Dungeon doors

Bound to earth treasures sunken heart to

The ocean floor I will remember knocking

On the cold side of your door

Spring came soon to the outside world but

The worth wind whirled through the castle

Halls

Children played in the outside sun, frost

Giants stayed in the garden walls.

Seasons

Past locked in winter filled with remorse

His frost bitten heart

Through a crack in the garden wall came

A child with the gift of spring the frost giants

Went away

The dawn of autumn came into the garden

Of the rising sun

His heart was awakened he was forgiven

Then

Always remembered as a giant among men

In een tijd lang voorbij morgen slapen in de

Kasteel van de zwarte.

In de heuvels van Leland zijn

De monstersporen van een reus.

de dageraad van

Herfst spelen in de tuin van de opstand

Zon de kinderen ze rennen in de tuin van de

Reusachtig.

Als hij wakker wordt, zal hij ze verpletteren in de

Aarde, vrees dat de kinderen geërfd hebben bij de geboorte

Donderwolken sluiten de lucht die hij opende

zijn ogen

Hij is wakker hoort de kinderen in zijn

paradijs

Je moet dit land voor altijd verlaten of

Leef achter deze ijzeren deuren van de donkerste

Kerker

Dus ze vertrokken met de passerende storm

De goden zijn ontwaakt, ze zullen verpletteren

Hem in de aarde.

Hij is verlaten totdat hij

Deelt zijn waarde

Koningen koninginnen piraten reuzen kasteelmuren

Kerker deuren

Gebonden aan de aarde schatten verzonken hart naar

De oceaanbodem zal ik me herinneren dat ik klopte

Aan de koude kant van je deur

De lente kwam al snel naar de buitenwereld, maar

De waardige wind gierde door het kasteel

zalen

Kinderen speelden in de buitenzon, vorst

Reuzen bleven in de tuinmuren.

Seizoenen

Verleden opgesloten in de winter vol spijt

Zijn door de vorst gebeten hart

Door een scheur in de tuinmuur kwam

Een kind met de gave van de lente de vorstreuzen

Ging weg

De dageraad van de herfst kwam in de tuin

Van de rijzende zon

Zijn hart werd gewekt, het werd hem vergeven

Dan

Altijd herinnerd als een reus onder de mannen