In Ruins - Falconer

From a clear blue sky

A sudden bolt came crashing down

Cracking all around, shaking the solid ground

The fortress of solitude

Was torn and shattered for the wind

Sunlight far away, fortune had gone astray

Into the crystal ball

Gazing with empty eyes he sighed

As one’s heaven fall

There’s no place to run nor hide

In ruins are the pillars of Eden

Dark clouds of misery

Came in and blurred the mind

Sharpest eyes gone blind, reasons they could not find

Uncertain prophecies

Distorted every sound thought

The vision seeking men fought through the lion’s den

Choirs of angels was drowned

By the sound of crumbling mountains one by one

The march of the demons had so now begun

Yesterday’s world was soon undone

How far to salvation?

How far to the promised land

Where the eclipse no more refuses us the light?

How far to salvation?

How far to a healing hand

That can mend the broken dream

And carry us out of the night?

Vanuit een helderblauwe lucht

Er kwam een ​​plotselinge bout naar beneden

Overal krakend, de vaste grond schuddend

Het fort van eenzaamheid

Werd verscheurd en verbrijzeld voor de wind

Zonlicht ver weg, fortuin was verdwaald

In de kristallen bol

Met lege ogen starend zuchtte hij

Als iemands hemel valt

Er is geen plek om te rennen of te verbergen

In puin liggen de pilaren van Eden

Donkere wolken van ellende

Kwam binnen en vertroebelde de geest

Scherpste ogen zijn blind geworden, redenen die ze niet konden vinden

Onzekere profetieën

Vervormde elke geluidsgedachte

Het visioen zoekende mannen vochten door de leeuwenkuil

Koren van engelen zijn verdronken

Door het geluid van afbrokkelende bergen een voor een

De mars van de demonen was nu zo begonnen

De wereld van gisteren werd snel ongedaan gemaakt

Hoe ver tot redding?

Hoe ver naar het beloofde land?

Waar de zonsverduistering ons het licht niet meer weigert?

Hoe ver tot redding?

Hoe ver naar een genezende hand?

Dat kan de gebroken droom herstellen

En ons uit de nacht dragen?