Per Tyrssons Döttrar I Vänge - Falconer

Per Tyrssons döttrar i Vänge.

Kaller var deras skog.

De sovo en sömn för länge.

Medan skogen han lövas.

Först vaknade den yngsta,

Så väckte hon upp de andra

Så satte de sig på sängestock

Så flätade de varandras lock

Så togo de på sina silkesklär

Så gingo de sig åt kyrkan

När som de kommo på Vänga lid

Där mötte de tre vallare

«Säg viljen I bli vallareviv

Eller viljen I mistra era unga liv?»

«Ej vilja vi blie vallareviv

Hellre vi miste vårt unga liv.»

De högg deras huvu’n på björkestock,

Så rann där strax tre källor opp

Kropparna grovo de ner i dy,

Kläderna buro de fram till by

När som de kommo till Vänga gård

Ute för dom fru Karin står

«Och viljen Ni köpa silkessärkar,

Som nio jungfrur har stickat och virkat?»

«Lös upp edra knyten och låt mig se,

Kan hända jag känner dem alla tre.»

Fru Karin sig för bröstet slår

Och upp till Per Tyrsson i porten hon går.

«Det håller tre vallare på vår gård

De haver gjort av med döttrarna vår.»

Per Tyrsson tar sitt svärd i hand

Så högg han ihjäl de äldsta två

Den tredje fråga han innan han slog:

«Vad heter er fader och mor?»

«Vår fader Per Tyrsson i Vänge,

Vår moder fru Karin i Skränge.»

Per Tyrsson han går sig åt smedjan,

Han lät smida sig järn om midjan

«Vad ska vi nu göra för syndamen?»

«Vi ska bygga upp en kyrka av kalk och sten!»

«Den kyrkan ska heta Kärna.»

Kaller var deras skog

«Den ska vi bygga upp så gärna»

Medan skogen han lövas

Per Tyrssons dochters in Vänge.

Koud was hun bos.

Ze hebben te lang geslapen.

Terwijl hij het bos verlaat.

Eerst werd de jongste wakker,

Dus maakte ze de anderen wakker

Toen gingen ze op het nachtkastje zitten

Toen vlechten ze elkaars oogleden

Dus trokken ze hun zijden kleren aan

Dus gingen ze naar de kerk

Toen ze bij Vänga lid aankwamen

Daar ontmoetten ze drie wallen

«Zeg de wil dat je een vallareviv wordt

Of verlies je je jonge leven?”

«We willen vallareviv niet zijn

Liever verliezen we onze jonge levens."

Ze sneden hun hoofd af aan berkenhout,

Toen ontstonden er slechts drie bronnen

De lichamen groeven ze in de modder,

Ze droegen de kleren naar het dorp

Toen ze bij de boerderij van Vänga kwamen

Voor hen staat mevrouw Karin

«En het testament U koopt zijden sjaals,

Zoals negen meisjes aan het breien en haken? »

«Los je knopen op en laat me zien,

Misschien ken ik ze alle drie."

Mevrouw Karin streelt haar borst

En ze loopt naar Per Tyrsson bij de poort.

"Er zijn drie wallen op onze boerderij

Ze hebben onze dochters weggedaan."

Per Tyrsson neemt zijn zwaard in zijn hand

Toen doodde hij de oudste twee

De derde vraag die hij stelde voordat hij sloeg:

'Hoe heten je vader en moeder?'

«Onze vader Per Tyrsson in Vänge,

Onze moeder mevrouw Karin in Skränge. »

Per Tyrsson gaat hij naar de smidse,

Hij had ijzer om zijn middel gesmeed

"Wat zullen we nu doen voor de zonde?"

"We gaan een kerk van kalk en steen bouwen!"

'Die kerk zou Core moeten heten.'

Koud was hun bos

«We bouwen het graag op»

Terwijl hij het bos verlaat