Grimborg - Falconer

Kämparna satt på höga fjäll

Hälsade varann så godan en kväll

Nog har det blivit dags att ta sig en viv?

Kämpen han slogs med den äran

Väl vet jag så väner en viv

Men friar du dit, det kostar ditt liv

Stallbroder käre vill du följa mig dit?

Kämpen han slogs med den äran

När dom kom fram till hennes gård

Funno dom en gärdsgård av järn och stål

På varje stör ett blodigt manshuvud satt

Kämpen han slogs med den äran

Grimborg han drog låsen ifrån

Gjorde sina fingrar mjuka och små

Kom, väna jungfru, och drar av mina skor

Kämpen han slogs med den äran

Så tog han jungfrun och försvann därifrån

Hem till modern bar stegen

Tänk visste han hon kungens dotter var?

Förrn var det dager och förrn var det ljus

Så var hovmännen framför hans hus

Grimborg han rider till konungens gård

Var är dom hovmän jag sände igår?

Tjänarna dina ligger slagna som får

Kämpen han slogs med den äran

Grimborg han svänger gångaren grå

Kungens alla hovmän under sig slå

Sedan han stryker sitt blodiga svärd

Kämpen han slogs med den äran

Vi ber dig Grimborg käre, stilla ditt svärd

Dottern vår är din önskan

Och henne skall du få, det är du värd

Grimborg drog hädan med dottern så blid

Och de levde sen stilla i frid

De krijgers zaten op hoge bergen

Begroet elkaar zo goed op een avond

Het is toch tijd om een ​​viv te krijgen?

De jager die hij met die eer vocht

Nou, ik weet het, een vriend is een vriend

Maar als je daar ten huwelijk vraagt, kost dat je leven

Stabiele broer schat, wil je me daar volgen?

De jager die hij met die eer vocht

Toen ze op haar boerderij aankwamen

Ze vonden een ijzeren en stalen hek

Op elke verstoring zat een bloederig mannelijk hoofd

De jager die hij met die eer vocht

Grimborg trok hij de sloten eraf

Maakte zijn vingers zacht en klein

Kom, vriendinnetje, en doe mijn schoenen uit

De jager die hij met die eer vocht

Dus nam hij de maagd en verdween van daar

Thuisbasis van de moderne kale treden

Denk je dat hij wist dat ze de dochter van de koning was?

Voordat het dagen was en voordat het licht was

Zo waren de hovelingen voor zijn huis

Grimborg rijdt hij naar de boerderij van de koning

Waar zijn de hovelingen die ik gisteren heb gestuurd?

Uw dienaren worden geslagen als schapen

De jager die hij met die eer vocht

Grimborg hij maakt de voetganger grijs

Alle hovelingen van de koning onder hem verslaan

Dan streelt hij zijn bloedige zwaard

De jager die hij met die eer vocht

We vragen je, lieve Grimborg, houd je zwaard

Onze dochter is jouw wens

En je zult haar krijgen, je verdient het

Grimborg tekende nu zo voorzichtig met zijn dochter

En toen leefden ze rustig in vrede