Hope & Glory - Faithless, One eskimO

When I arrive eyes wide fired up,

Tried not to slide and let the side down, Now the

Planes on the ground.

I’ll find a good profession, it’s 1957,

I’ve come to the mother land to make a home to put my bed in,

This weather does my head in some people are less than kind.

I wish,

Mamma was here so I could unwind.

But I’m supposed to be the good news, so I lace up these hard black shoes

and look more work, the streets whenever paved with gold they simply make my feet hurt.

they just make my feet hurt.

Just a little money in my pocket and a little bit left for those I love,

To have enough food on my table and a little bit more for those who call,

In this land of hope and glory,

You’d think there’s enough for us all.

You’d think there’s enough for us all.

When I arrive eyes wide petrified,

Tried not to cry and let the side down, Now the

planes on the ground.

Its 20 years later mammas in the arrival lounge,

I take a.

few seconds to kiss her.

Then look around at what’s happened to my home town,

What’s going on, but papa doesn’t look too strong,

Rush home in a cab, windows up, now I hear dad cough,

we gotta get in before they switch the lights and water off,

for the night, I have to get to know the guard dogs, cause they bite,

Progress just pass us by, to the right.

Just a little money in my pocket and a little bit left for those I love,

To have enough food on my table and a little bit more for those who call,

In this land of hope and glory,

You’d think there’s enough for us all.

You’d think there’s enough for us all.

Just a little money in my pocket and a little bit left for those I love,

To have enough food on my table and a little bit more for those who call,

In this land of hope and glory,

You’d think there’s enough for us all.

You’d think there’s enough for us all.

Als ik met grote ogen aankom,

Geprobeerd niet te glijden en de zijkant naar beneden te laten, Nu de

Vliegtuigen op de grond.

Ik zal een goed beroep vinden, het is 1957,

Ik ben naar het moederland gekomen om een ​​huis te maken om mijn bed in te zetten,

Dit weer doet mijn hoofd bij sommige mensen zijn minder dan aardig.

Mocht ik willen,

Mamma was hier zodat ik kon ontspannen.

Maar ik zou het goede nieuws moeten zijn, dus ik rijg deze harde zwarte schoenen aan

en kijk meer werk, de straten, wanneer ze met goud zijn geplaveid, doen mijn voeten gewoon pijn.

ze doen gewoon pijn aan mijn voeten.

Gewoon een beetje geld in mijn zak en een beetje over voor degenen van wie ik hou,

Om genoeg eten op mijn tafel te hebben en een beetje meer voor degenen die bellen,

In dit land van hoop en glorie,

Je zou denken dat er genoeg is voor ons allemaal.

Je zou denken dat er genoeg is voor ons allemaal.

Als ik met grote ogen versteend aankom,

Geprobeerd niet te huilen en de kant naar beneden te laten, Nu de

vliegtuigen op de grond.

Het is 20 jaar later mama's in de aankomsthal,

Ik pak een.

een paar seconden om haar te kussen.

Kijk dan rond wat er met mijn geboorteplaats is gebeurd,

Wat is er aan de hand, maar papa ziet er niet al te sterk uit,

Haast je naar huis in een taxi, ramen open, nu hoor ik papa hoesten,

we moeten naar binnen voordat ze de lichten en het water uitdoen,

voor de nacht moet ik de waakhonden leren kennen, want ze bijten,

Vooruitgang gaat gewoon aan ons voorbij, aan de rechterkant.

Gewoon een beetje geld in mijn zak en een beetje over voor degenen van wie ik hou,

Om genoeg eten op mijn tafel te hebben en een beetje meer voor degenen die bellen,

In dit land van hoop en glorie,

Je zou denken dat er genoeg is voor ons allemaal.

Je zou denken dat er genoeg is voor ons allemaal.

Gewoon een beetje geld in mijn zak en een beetje over voor degenen van wie ik hou,

Om genoeg eten op mijn tafel te hebben en een beetje meer voor degenen die bellen,

In dit land van hoop en glorie,

Je zou denken dat er genoeg is voor ons allemaal.

Je zou denken dat er genoeg is voor ons allemaal.