Addict of the Gallery - Faith Marie

I play Russian roulette with my sleep every night

Collecting more wrinkles underneath my eyes

If only I could tell you how much I love

The pain and the struggle

I’m addicted to the sorrow

Guess I turned something bad into something worse

I’d rather be alone and maybe that’s how this works

I’ve gotten so used to the feeling of rejection

Set myself up with these expectations

God really likes to test me

But the way I like to see it is

More material

Feeling low

Taking scraps from destruction

Building me up again

Sculpted with melodies carved in the crevices

But I stand alone

Only to admire

Never to touch

Reach out with my hands

But it never connects

I’m a complicated mess that I’ve come to accept

So go ahead and disappoint me

I’ll always feel isolated and lonely

It’s part of being a showpiece

I’m addicted to the artistry

I’m hanging up in a room full of silence

Bleeding colours from the pain and the violence

Don’t I look so beautiful… ly tragic?

I’m hanging up like a dying bouquet

Drying out like a half-eaten pastry

Don’t I look so beautiful… ly tragic?

I’m addicted to the gallery

I’m an addict I’m an addict of the gallery

Friends and family wonder what happened to me

Constantly asking me do you think you’re happy?

No

I’m not

But I’m happy to know the worse that I feel the more that I grow

Migraines and bad days

Madness and caffeine

I welcome you with open arms and a handful of Advil

It’s hard to win it all

But I’ll never settle for less

They say to live in the present but it’s too hard to digest

So I live for the future

And for who I’ll become

But I’d be lying if I said I’m not afraid of her now

I think she wants to destroy me

Piece by piece

But man I can’t wait to meet her

She sounds just like poetry

I’m hanging up in a room full of silence

Bleeding colours from the pain and the violence

Don’t I look so beautiful… ly tragic?

I’m hanging up like a dying bouquet

Drying out like a half-eaten pastry

Don’t I look so beautiful… ly tragic?

I’m addicted to the gallery

I’m an addict I’m an addict of the gallery

Every inch of me is aching

Knowing there’s a space awaiting

For me to fill

In a gallery for bigger things

I’m getting slightly claustrophobic

Too big for the frame that’s holding

All I can be

I want to roam

Free…

The world is my gallery

I’m hanging up in a room full of silence

Bleeding colours from the pain and the violence

Don’t I look so beautiful… ly tragic?

I’m hanging up like a dying bouquet

Drying out like a half-eaten pastry

Don’t I look so beautiful… ly tragic?

I’m addicted to the gallery

I’m an addict I’m an addict of the gallery

Ik speel elke nacht Russische roulette met mijn slaap

Meer rimpels onder mijn ogen verzamelen

Kon ik je maar vertellen hoeveel ik van je hou

De pijn en de strijd

Ik ben verslaafd aan het verdriet

Ik denk dat ik iets slechts in iets ergers heb veranderd

Ik ben liever alleen en misschien werkt dit zo

Ik ben zo gewend geraakt aan het gevoel van afwijzing

Stel mezelf in op deze verwachtingen

God houdt er echt van om me te testen

Maar zoals ik het graag zie, is:

Meer materiaal

Je laag voelen

Restjes van vernietiging nemen

Me weer opbouwen

Gebeeldhouwd met melodieën die in de spleten zijn uitgehouwen

Maar ik sta alleen

Alleen om te bewonderen

Nooit aanraken

Reik uit met mijn handen

Maar hij maakt nooit verbinding

Ik ben een ingewikkelde puinhoop die ik ben gaan accepteren

Dus ga je gang en stel me teleur

Ik zal me altijd geïsoleerd en eenzaam voelen

Het maakt deel uit van een pronkstuk zijn

Ik ben verslaafd aan het kunstenaarschap

Ik hang op in een kamer vol stilte

Bloedende kleuren van de pijn en het geweld

Zie ik er niet zo mooi uit... tragisch?

Ik hang op als een uitstervend boeket

Uitdrogen als een half opgegeten gebakje

Zie ik er niet zo mooi uit... tragisch?

Ik ben verslaafd aan de galerij

Ik ben een verslaafde Ik ben een verslaafde aan de galerij

Vrienden en familie vragen zich af wat er met me is gebeurd

Vraag me voortdurend of je denkt dat je gelukkig bent?

Nee

Ik ben niet

Maar ik ben blij te weten hoe erger ik me voel, hoe meer ik groei

Migraine en slechte dagen

Waanzin en cafeïne

Ik verwelkom je met open armen en een handvol Advil

Het is moeilijk om alles te winnen

Maar ik zal nooit genoegen nemen met minder

Ze zeggen dat je in het heden moet leven, maar het is te moeilijk om te verteren

Dus ik leef voor de toekomst

En voor wie ik zal worden

Maar ik zou liegen als ik zou zeggen dat ik nu niet bang voor haar ben

Ik denk dat ze me wil vernietigen

Stuk voor stuk

Maar man, ik kan niet wachten om haar te ontmoeten

Ze klinkt net als poëzie

Ik hang op in een kamer vol stilte

Bloedende kleuren van de pijn en het geweld

Zie ik er niet zo mooi uit... tragisch?

Ik hang op als een uitstervend boeket

Uitdrogen als een half opgegeten gebakje

Zie ik er niet zo mooi uit... tragisch?

Ik ben verslaafd aan de galerij

Ik ben een verslaafde Ik ben een verslaafde aan de galerij

Elke centimeter van mij doet pijn

Weten dat er een ruimte wacht

Voor mij om te vullen

In een galerij voor grotere dingen

Ik word een beetje claustrofobisch

Te groot voor het frame dat erin zit

Alles wat ik kan zijn

ik wil roamen

Vrij…

De wereld is mijn galerij

Ik hang op in een kamer vol stilte

Bloedende kleuren van de pijn en het geweld

Zie ik er niet zo mooi uit... tragisch?

Ik hang op als een uitstervend boeket

Uitdrogen als een half opgegeten gebakje

Zie ik er niet zo mooi uit... tragisch?

Ik ben verslaafd aan de galerij

Ik ben een verslaafde Ik ben een verslaafde aan de galerij