Little Girl - Faith Marie

My friends always tell me I get carried away

Sometimes I spit when I talk cuz I have so much to say

They don’t seem to hear me but I guess it’s ok

It’s not their fault my minds working overtime with no pay

They always say the same things and it’s starting to get old

That my head can’t get sick

It can’t catch a cold

I scratch and I pick

My insecurities poke

My fears, my anxiety, a voice that provokes

Take a walk, clear your head, breathe in count to ten

Cuz on the first page of life written in red

You’ll never make it here if you don’t learn how to bend

Don’t speak unless you’re spoken to, little girl

Someday you will find your place in the world

But ladies don’t get dirty

Someday you’ll learn to fill the empty space

With empty faith

Everyday feels like a battle and I always get hurt

I was frequently told violence was never the answer

But life doesn’t abide by the rules of a child

I don’t know how to fight only taught how to surrender

There’s a certain kind of darkness that does a reaping

It usually takes you right before you are sleeping

Is it the crack in the door that it finds a way to creep in?

Or the crack in your brain that wants you to drop dead

I don’t remember what it’s like to see with clear vision

I awake every morning like the dead has arisen

I don’t have to think this body of mine is a prison

You don’t control me I just gotta find the light switch

But the more that I look the further I get

You’re the only thing about me that needs to be fixed

Cuz on the first page of life written in fine print

Stop looking for light, live it instead

Don’t speak unless you’re spoken to, little girl

Someday you will find your place in the world

But ladies don’t get dirty

Someday you’ll learn to fill the empty space

With empty faith

My mind is a mess but I love it none the less

They tell me to hush but my words are all that’s left

So on the last page of life written in gold

Don’t waste it always doing what you’re told

Mijn vrienden vertellen me altijd dat ik me laat meeslepen

Soms spuug ik als ik praat, want ik heb zoveel te zeggen

Ze lijken me niet te horen, maar ik denk dat het goed is

Het is niet hun schuld dat mijn geest overuren maakt zonder te betalen

Ze zeggen altijd dezelfde dingen en het begint oud te worden

Dat mijn hoofd niet ziek kan worden

Het kan niet verkouden worden

Ik krab en ik kies

Mijn onzekerheden porren

Mijn angsten, mijn angst, een stem die provoceert

Maak een wandeling, maak je hoofd leeg, adem in, tel tot tien

Want op de eerste pagina van het leven in rood geschreven

Je komt hier nooit als je niet leert buigen

Praat niet tenzij er tegen je wordt gesproken, kleine meid

Op een dag zul je je plek in de wereld vinden

Maar dames worden niet vies

Op een dag leer je de lege ruimte op te vullen

Met leeg geloof

Elke dag voelt als een strijd en ik raak altijd gewond

Ik kreeg vaak te horen dat geweld nooit het antwoord was

Maar het leven houdt zich niet aan de regels van een kind

Ik weet niet hoe ik moet vechten, ik heb alleen geleerd hoe ik me moet overgeven

Er is een bepaald soort duisternis dat vruchten afwerpt

Je bent meestal vlak voordat je gaat slapen

Is het de spleet in de deur waar hij in kan kruipen?

Of de spleet in je brein die wil dat je dood neervalt

Ik weet niet meer hoe het is om met helder zicht te zien

Ik word elke ochtend wakker alsof de doden zijn opgestaan

Ik hoef niet te denken dat dit lichaam van mij een gevangenis is

Je hebt geen controle over mij, ik moet gewoon de lichtschakelaar vinden

Maar hoe meer ik kijk, hoe verder ik kom

Jij bent het enige aan mij dat gerepareerd moet worden

Want op de eerste pagina van het leven geschreven in kleine lettertjes

Stop met zoeken naar licht, leef het in plaats daarvan

Praat niet tenzij er tegen je wordt gesproken, kleine meid

Op een dag zul je je plek in de wereld vinden

Maar dames worden niet vies

Op een dag leer je de lege ruimte op te vullen

Met leeg geloof

Mijn geest is een puinhoop, maar ik vind het niettemin geweldig

Ze zeggen dat ik moet zwijgen, maar mijn woorden zijn alles wat er nog over is

Dus op de laatste pagina van het leven in goud geschreven

Verspil het niet altijd door te doen wat u wordt opgedragen