Он - Фабрика

Непривычно одной вечер встречать,

Разве можно такой грустною стать

Телевизор молчит и телефон

Старый кот уже спит,

Спит, может, он.

Припев:

Он такой похож на осень, что роняет листья тихо.

Он такой похож на зиму, мой единственный мужчина.

Он такой похож на осень, что роняет листья тихо.

Заглядела окно: улица спит,

Заревела весь дом, он не звонит.

Научилась мечтать ночь напролёт,

С тобой рядом опять

Только твой кот.

Припев:

Он такой похож на осень, что роняет листья тихо.

Он такой похож на зиму, мой единственный мужчина.

Он такой похож на осень, что роняет листья тихо.

Не привыкла одной вечер встречать,

Разве можно такой грустною стать.

Заглядела окно: улица спит

Заревела весь дом, он не звонит

Припев:

Он такой похож на осень, что роняет листья тихо.

Он такой похож на зиму, мой единственный мужчина.

Он такой похож на осень, что роняет листья тихо.

Он такой похож на зиму, мой единственный мужчина.

Из случайных здесь прохожих на него ищу похожих.

Он такой похож на осень, что роняет листья тихо.

Het is ongebruikelijk om elkaar op een avond te ontmoeten,

Is het mogelijk om zo verdrietig te zijn?

De tv is stil en de telefoon

De oude kat slaapt al

Hij slaapt misschien.

Refrein:

Het lijkt zo veel op de herfst dat het rustig zijn bladeren laat vallen.

Hij lijkt zo veel op de winter, mijn enige man.

Het lijkt zo veel op de herfst dat het rustig zijn bladeren laat vallen.

Ik keek door het raam: de straat slaapt,

Het hele huis brulde, hij roept niet.

De hele nacht leren dromen

Weer bij jou

Alleen je kat.

Refrein:

Het lijkt zo veel op de herfst dat het rustig zijn bladeren laat vallen.

Hij lijkt zo veel op de winter, mijn enige man.

Het lijkt zo veel op de herfst dat het rustig zijn bladeren laat vallen.

Niet gewend om op een avond samen te komen,

Is het mogelijk om zo verdrietig te zijn?

Ik keek door het raam: de straat slaapt

Het hele huis brulde, hij roept niet

Refrein:

Het lijkt zo veel op de herfst dat het rustig zijn bladeren laat vallen.

Hij lijkt zo veel op de winter, mijn enige man.

Het lijkt zo veel op de herfst dat het rustig zijn bladeren laat vallen.

Hij lijkt zo veel op de winter, mijn enige man.

Van willekeurige voorbijgangers hier zoek ik naar degenen die op hem lijken.

Het lijkt zo veel op de herfst dat het rustig zijn bladeren laat vallen.