Salir - Extremoduro

Tú, harta de tanta duda

Yo, de preguntarle al viento

Tú ¿qué donde conocí a la luna?

¿Yo?

¿que en qué coños ocupo el tiempo?

— En salir, beber, el rollo de siempre

Meterme mil rayas, hablar con la gente

Llegar a la cama y… ¡joder, que guarrada!

sin ti

Voy que ni toco el suelo y espanto hasta las nubes

No sé si son tus besos o este tripi que me sube

Ya no me acuerdo de ná, que todo era de colores

¿Dónde estarán los besos?

— se los han queda’o las flores

Y al día siguiente…

Y al llegar a casa me saludan:

— ¡Oye!

¿dónde vas cabrón?, ¿dónde te has metido?

— Te aseguro que no he esta’o de más, que no he perdido el tiempo

Que lo he gastado en:

Salir, beber, el rollo de siempre

Meterme mil rayas, hablar con la gente

Llegar a la cama y …¡joder, que guarrada!

sin ti

Y al día siguiente…

Para algunos la vida es galopar un camino

Empedrado de horas minutos y segundos

Y yo, más humilde soy, y sólo quiero

Que la ola que surge del último suspiro

De un segundo, me transporte mecido hasta el siguiente

Jij, moe van zoveel twijfel

ik, om de wind te vragen

Jij, waar heb ik de maan ontmoet?

L?

Waar besteed ik in godsnaam mijn tijd aan?

— Uitgaan, drinken, hetzelfde oude ding

Krijg duizend regels, praat met mensen

Naar bed gaan en... verdomme, wat een slet!

zonder jou

Ik ga ervoor dat ik de grond niet eens raak en ik de wolken laat schrikken

Ik weet niet of het jouw kussen zijn of deze reis waardoor ik omhoog ga

Ik herinner me niets meer, dat alles gekleurd was

Waar zullen de kussen zijn?

— ze zijn achtergelaten of de bloemen

En de volgende dag…

En als ik thuiskom, begroeten ze me:

- Hoi!

waar ga je heen klootzak?, waar ben je geweest?

- Ik verzeker je dat ik niet te veel ben geweest, dat ik geen tijd heb verspild

Waar heb ik aan uitgegeven:

Ga uit, drink, hetzelfde oude ding

Krijg duizend regels, praat met mensen

Naar bed gaan en... verdomme, wat een slet!

zonder jou

En de volgende dag…

Voor sommigen is het leven een galop

Stoned uren minuten en seconden

En ik, hoe nederiger ik ben, en ik wil alleen

Dat de golf die opkomt uit de laatste ademtocht

Van de ene seconde wiegde ik terug naar de volgende