Con un latido del reloj - Extremoduro

Ya sé qué quieres, ya sé qué intentas:

Tenerme todo el día, metido en tu despensa

Dime: ¿quién eres?

¿qué te atormenta?

Te doy todo mi esperma y no sé si te alimenta

Salgo de casa muy despacito

Y por las noches me vuelvo loco;

Doy media vuelta y no necesito

Estar tan cerca de ti

Me quedé sentado en la parte de atrás

Medio desquiciado.

Me hiciste entrar

Y me quedo en el pasillo…

Hay gato encerrado en tu forma de hablar;

Alguien nos estorba, y yo quiero saber quién es

¿Quién es?, ¡Quién es!

Abro la puerta, y soy yo también quien entra;

Me gustaría poder salir fuera de mí…

Hago preguntas que nadie me contesta

Y a medianoche, mi corazón empieza a latir: tac, tic, tac…

Nos tocamos con cuidado;

nos hicimos esperar

Sin saber que hacer.

No hace falta hablar

Nos cogimos de la mano;

nos echamos a volar

Y a la vez reír, y a la vez llorar

Me siento tan cansado… suena el timbre otra vez;

Cuando estás a mi lado, no quiero saber quien es

Desconectado, y no sé por qué, y tampoco entiendo

Que ya no sales en mis sueños

Como un reloj, te tengo en la cabeza a todas horas;

Compréndelo, que tenga miedo a estar contigo a solas

Te alejaste demasiado;

nos dejamos de mirar

Y a la vez reír, y a la vez llorar

Y cada uno por su lado, nos echamos a volar

Y a la vez reír, y a la vez llorar

Ik weet wat je wilt, ik weet wat je probeert:

Heb me de hele dag, vast in je voorraadkast

Vertel me wie je bent?

wat kwelt je?

Ik geef je al mijn sperma en ik weet niet of het je voedt

Ik ga heel langzaam van huis

En 's nachts word ik gek;

Ik draai me om en ik heb het niet nodig

om zo dicht bij je te zijn

ik zat achterin

Half losgeslagen.

je hebt me binnen

En ik blijf in de gang...

Er zit een kat vast in uw manier van spreken;

Iemand staat ons in de weg, en ik wil weten wie het is

Wie is wie is!

Ik open de deur, en ik ben het ook die binnenkomt;

Ik wou dat ik uit mezelf kon komen...

Ik stel vragen die niemand beantwoordt

En om middernacht begint mijn hart te kloppen: tik, tik, tik...

We raken elkaar voorzichtig aan;

we hebben onszelf laten wachten

Zonder te weten wat te doen.

niet nodig om te praten

We hielden elkaars hand vast;

we begonnen te vliegen

En tegelijkertijd lachen, en tegelijkertijd huilen

Ik voel me zo moe... de deurbel gaat weer;

Als je aan mijn zijde staat, wil ik niet weten wie het is

Verbinding verbroken, en ik weet niet waarom, en ik begrijp het ook niet

Dat je niet meer in mijn dromen verschijnt

Als een klok heb ik je op elk uur in mijn hoofd;

Begrijp hem, dat hij bang is om alleen met jou te zijn

Je dwaalde te ver af;

we stoppen met zoeken

En tegelijkertijd lachen, en tegelijkertijd huilen

En ieder aan zijn zijde, we begonnen te vliegen

En tegelijkertijd lachen, en tegelijkertijd huilen