Otra inútil canción para la paz - Extremoduro

Se hace largo el camino sin ti

Y al diablo, que ya no quiero seguir

Y sin pedirle nada a cambio

Al diablo el alma le di

Si el sol dice que te desenamoras

Si dice que te olvide, vida mía

Maldigo cada día

Y maldigo el correr de las horas

El diablo me visita, y cada noche

Marchita este jardín con su anarquía

Y en mala compañía

Me deja a mi conmigo a solas… a solas

Regalé mi alma imperecedera

¿Para qué?

para que nunca más me duela

¿Y ahora qué?

Ahora coloco las aceras

Ahí al fondo de la calle, jefe, queda un sitio

Se marchó, y no hubo despedidas

Corazón, que anda buscándose la vida

Me llevó al bloque de las dos salidas

Dame la pasta, que entro yo, y tu espera fuera

Se ha roto otro peldaño

De la escalera

Soledad y desengaño

Son mi condena

Después de tantos años

Carcelero, ¿cuánto queda?

Volver, que me hacen daño

Los minutos de esta espera

Regalé mi alma imperecedera

¿Para qué?

para que nunca más me duela

¿Y ahora qué?

Ahora coloco las aceras

Ahí al fondo de la calle, jefe, queda un sitio

Pregúntale del tiempo

Y a ver si se acuerda de mi

Pregúntale si es cierto

Que nadie la ve sonreír

Pregúntale que añora

Y en qué piensa cuando llora

Pregúntale si el tiempo

Cambia o sigue lloviendo

De weg is lang zonder jou

En naar de hel, ik wil niet meer verder

En zonder er iets voor terug te vragen

Ik gaf de ziel aan de duivel

Als de zon zegt dat je geen liefde meer hebt

Als hij zegt je te vergeten, mijn leven

Ik vloek elke dag

En ik vervloek het lopen van de uren

De duivel bezoekt me, en elke nacht

Vernietig deze tuin met je anarchie

en in slecht gezelschap

Het laat me met mij alleen... alleen

Ik gaf mijn onvergankelijke ziel weg

Zodat?

zodat het nooit meer pijn doet

En nu dat?

Nu leg ik de trottoirs

Daar aan het einde van de straat, baas, daar is een plaats

Hij ging weg, en er was geen afscheid

Hart, dat op zoek is naar leven

Hij nam me mee naar het blok van de twee uitgangen

Geef me het deeg, ik ga naar binnen en jij wacht buiten

Er is weer een sport gebroken

van de trap

eenzaamheid en teleurstelling

Ze zijn mijn overtuiging

Na zoveel jaren

Gevangenis, hoeveel is er nog over?

Kom terug, je hebt me pijn gedaan

De minuten van dit wachten

Ik gaf mijn onvergankelijke ziel weg

Zodat?

zodat het nooit meer pijn doet

En nu dat?

Nu leg ik de trottoirs

Daar aan het einde van de straat, baas, daar is een plaats

vraag hem naar het weer

En laten we kijken of hij me nog herinnert

Vraag hem of het waar is

Niemand ziet haar glimlachen

vraag hem wat hij mist

En wat denk je als je huilt

Vraag hem of het tijd is

Verander of blijf regenen