Ni príncipes ni princesas - Extremoduro

Arrancada, pobre flor

Sólo buscaba algo mejor

Desgarrada, sin amor

Nunca vendió su corazón

De una patada, rompo el Sol

Engañados, -no sé por qué-

Yo me lo creo, y tú también

¡Qué bonito!

¡Qué ilusión!

¡Cómo me duele este ulcerón!

De una patada, rompo el Sol

Mis ventanas, muros son:

Ni tengo puertas, ni balcón

No te pares a oír mi voz;

Voy, derechito, a un paredón

De una patada, rompo el Sol

Geplukt, arme bloem

Ik was alleen op zoek naar iets beters

Verscheurd, zonder liefde

Hij heeft nooit zijn hart verkocht

Met een schop breek ik de zon

Bedrogen, -ik weet niet waarom-

Ik geloof het, en jij ook

Wat leuk!

Wat spannend!

Wat doet deze maagzweer mij pijn!

Met een schop breek ik de zon

Mijn ramen, muren zijn:

Ik heb geen deuren, geen balkon

Stop niet om mijn stem te horen;

Ik ga regelrecht naar een muur

Met een schop breek ik de zon