Dulce introducción al caos - Extremoduro

La canción de aquel tiempo no pasara, donde nunca pasa nada.

Una racha de viento nos visitó, el arbol ni una rama se le agitó

La canción de aquel viento se parara, donde nunca pasa nada.

Un otoño al demonio se presentó, fue cuando el arbolito se deshojó.

La canción de aquel tiempo se atrasara donde nunca pasó nada.

Una racha de viento nos visitó, pero nuestra veleta ni se inmutó

La canción de aquel viento se parara, donde nunca pasa nada

Mientras tanto pasan las horas, sueño que despierto a su vera,

me pregunto si estara sola y ando dentro de una hoguera.

Como quieres que escriba una canción?

Si a tu lado he perdido rendición.

La cancion de aquel tiempo no pasara, donde nunca pasa nada

Se rompió la cadena que ataba el reloj a las horas,

se paró el aguajero ara somos flotando dos gotas,

agarrado un momento a la cola del viento me siento mejor,

me olvidé de poner en el suelo los pies y me siento mejor.

volar, volar!

Una racha de viento nos visitó, y a nosotros ni el pelo se nos movió.

La cancion de que el viento se parara, donde nunca pasa nada

Ya no quiero una piedra en pie, porque que el viento lo derribó,

no no odio esa cancion.

Ya no queda nada de ayer, porque el viento se lo llevo, no no odio esa canción.

Het lied van die tijd zal niet voorbijgaan, waar nooit iets gebeurt.

Een windvlaag bezocht ons, zelfs geen tak van de boom werd geschud

Het lied van die wind zal stoppen, waar nooit iets gebeurt.

Op een herfst kwam de duivel opdagen, toen verloor het boompje zijn bladeren.

Het lied van die tijd zal worden uitgesteld waar er nooit iets is gebeurd.

Een windvlaag kwam langs, maar onze windwijzer gaf geen krimp

Het lied van die wind zal stoppen, waar nooit iets gebeurt

Ondertussen gaan de uren voorbij, ik droom dat ik naast hem wakker word,

Ik vraag me af of ik alleen ben en in een vreugdevuur loop.

Hoe wil je een liedje schrijven?

Als ik aan jouw zijde de overgave heb verloren.

Het lied van die tijd zal niet voorbijgaan, waar nooit iets gebeurt

De ketting die de klok aan de uren bond, was gebroken,

de aguajero stopte nu we twee druppels drijven,

even vasthoudend aan de staart van de wind voel ik me beter,

Ik vergat mijn voeten op de grond te zetten en ik voel me beter.

vlieg vlieg!

Een windvlaag bezocht ons, en zelfs onze haren bewogen niet.

Het lied dat de wind stopte, waar nooit iets gebeurt

Ik wil niet langer een staande steen, omdat de wind hem neerhaalde,

Nee, ik haat dat liedje niet.

Er is niets meer over van gisteren, want de wind nam het weg, nee ik haat dat lied niet.