Horses in the Room - Everything But The Girl

And who is this man standing at my door?

Is he lying or is he true?

Is this how I see you?

Like a rolling pebble on the deepest ocean floor

Life has rubbed me smooth

But you cup me in your hands

And you roll me in your pocket

How many men, unhappy, crammed inside their skin

Wordless to explain, stand at someone’s door?

Am I too old for this?

Is there kindness in his face?

A good man or a weak man?

There are horses in the room pulling me through fences

I throw the window open

And the light hits the pavement

Come in, come in, whoever you are

I will know you, if only from afar

Once I saw a dry dock

And the rustling hulks of ships and trawlers

With a wind that could cut steel

It was so cold

And I don’t have to think that hard

And it all comes flooding back

There is so much that neither of us will ever know

Come in, come in, whoever you are

I will know you, if only from afar

En wie is deze man die aan mijn deur staat?

Liegt hij of is hij waar?

Is dit hoe ik je zie?

Als een rollende kiezelsteen op de diepste oceaanbodem

Het leven heeft me gladgestreken

Maar je neemt me in je handen

En je rolt me ​​in je zak

Hoeveel mannen, ongelukkig, in hun vel gepropt?

Woordeloos om uit te leggen, bij iemand aan de deur staan?

Ben ik hier te oud voor?

Is er vriendelijkheid op zijn gezicht?

Een goede man of een zwakke man?

Er zijn paarden in de kamer die me door hekken trekken

Ik gooi het raam open

En het licht valt op de stoep

Kom binnen, kom binnen, wie je ook bent

Ik zal je kennen, al was het maar van een afstand

Ooit zag ik een droogdok

En de ritselende rompen van schepen en trawlers

Met een wind die staal zou kunnen snijden

Het was zo koud

En ik hoef niet zo moeilijk te denken

En het komt allemaal terug

Er is zoveel dat we geen van beiden ooit zullen weten

Kom binnen, kom binnen, wie je ook bent

Ik zal je kennen, al was het maar van een afstand