A Silent Arc - Evergrey

A bursting hull

This ship torn asunder

Remote hearts now too distant

To survive another year in slumber

Gusts of wind fill my sails

I cast off into the twilight red

New winds offer strength

But I might rest on the ocean bed

Our heaven’s dead

A silent arc

A reverie adrift for years

Our heaven is dead

In solitude I hesitate

The dark still blue, threatening

The empyrean silence speaks

Telling me it’s far too late

Our heaven’s dead

A silent arc

A reverie adrift for years

Our heaven is dead

In search for new horizons

Sunrise for new horizons

Salvation came with newfound bearing

It rescued us from the careless sleep

And all these years of silent drifting

Comes to an end in a dawning spring

Liberation from a perpetual burden

I see us disappearing I can feel us dissolving

By the grace of a pardon the eclipse yields for the break of day

Gusts of wind fill my sails

As I cast off into the twilight red

New winds offer strength

And I might rest on the ocean bed

Our heaven’s dead

A silent arc

A reverie adrift for years

Our heaven is dead

In search for new horizons

A dawn for new horizons

Een barstende romp

Dit schip verscheurd

Harten op afstand nu te ver weg

Om nog een jaar in slaap te overleven

Windstoten vullen mijn zeilen

Ik werp af in de schemering rood

Nieuwe winden bieden kracht

Maar misschien rust ik wel op de oceaanbodem

Onze hemel is dood

Een stille boog

Jarenlang op drift geraakt

Onze hemel is dood

In eenzaamheid aarzel ik

Het donker nog steeds blauw, dreigend

De hemelse stilte spreekt

Zeggen dat het veel te laat is

Onze hemel is dood

Een stille boog

Jarenlang op drift geraakt

Onze hemel is dood

Op zoek naar nieuwe horizonten

Zonsopgang voor nieuwe horizonten

Verlossing kwam met hernieuwde peiling

Het heeft ons uit de zorgeloze slaap gered

En al die jaren van stil drijven

Komt tot een einde in een opkomende lente

Bevrijding van een eeuwige last

Ik zie ons verdwijnen Ik voel ons oplossen

Bij de gratie van gratie levert de eclips op voor het aanbreken van de dag

Windstoten vullen mijn zeilen

Terwijl ik het schemerrood in werp

Nieuwe winden bieden kracht

En ik zou op de oceaanbodem kunnen rusten

Onze hemel is dood

Een stille boog

Jarenlang op drift geraakt

Onze hemel is dood

Op zoek naar nieuwe horizonten

Een dageraad voor nieuwe horizonten