Sand - Eva Dahlgren

Jag vet

Jag vet det är långt till dig

Från där jag bor nu

Jag kanske inte hittar

Ända fram längre

Jag minns bara genvägen

Genom skogen

Där vi gick

Men jag tror

Den dagen då vi slutar

Att vika med blicken

Är det som när

Svalor flyger lågt innan regn

Orden irras

Studsar innan de landar

Det är så det känns

Ett gammalt foto

Jag tror jag var elva eller så

Din arm runt mej

Och livet låg som en motorväg

Rakt in i himmel blå

Vi är som sand

Vi är som sandkorn

I en vind som leker med oss

Sand i en vind

Jag vet att ingen

Växer upp i samma familj

Att alla bröder och systrar

Har en egen bild

Inte ens samma mamma och pappa

Hur gärna vi än vill

Men jag önskar så

Att minnet av leken

Ska bli så stark

För jag tror att det är den

Inte blodet

Som får kärleken att

Leta sig fram

Genom vuxenhetens prestigefyllda sankmarker

Vi hade aldrig samma drömmar

Men vi blandade blod på en fingertopp

För att det som skulle hända med oss

Aldrig skulle få oss att vända oss bort

Vända ryggen till

Och låta tystnaden ta över

Ik weet

Ik weet dat het een lange weg voor je is

Van waar ik nu woon

ik kan het misschien niet vinden

Helemaal verder

Ik herinner me alleen de snelkoppeling

Door het bos

Waar gingen we heen?

Maar ik denk

De dag dat we eindigen

Om te vouwen met de blik

Is het zoals wanneer?

Zwaluwen vliegen laag voor de regen

Orden irras

Stuiteren voor de landing

Zo voelt het

Een oude foto

Ik denk dat ik een jaar of elf was

Je arm om me heen

En het leven was als een snelweg

Recht de blauwe lucht in

We zijn als zand

We zijn als zandkorrels

In een wind die met ons speelt

Zand in de wind

ik ken niemand

Opgroeien in hetzelfde gezin

Dat alle broeders en zusters

Heeft zijn eigen afbeelding

Niet eens dezelfde mama en papa

Hoe graag we ook willen

Maar ik zou het wel willen

Dat de herinnering aan het spel

Zal zo sterk zijn

Omdat ik denk dat het het is

niet het bloed

Dat maakt liefde dat

Vind jezelf

Door de prestigieuze moerassen van de volwassenheid

We hebben nooit dezelfde dromen gehad

Maar we hebben bloed gemengd op een vingertop

Want wat zou er met ons gebeuren?

Zou ons nooit doen afwenden

Keer je rug toe

En laat de stilte het overnemen