Kumari Kandam - Eths

Écrase.

Corps d’or.

Mon âge est centaure.

Crâne.

Explore le cinquième genre.

Et je te plains, car pour toi, les étoiles sont toutes les mêmes.

Son règne latent le dévore.

Là, je veille, je baigne dans les 49 plaines.

Il aurait dû attendre

Fou, l'éphèbe arrogant fuit

Sans fin mais de fait s’enfonce

Sous les nombres, plus profond,

A l’ombre humide des pyramides.

Des ères que j’attends qu’il doute,

Qu’il se damne et rejoigne mes cités pâles et perdues.

Les dix siècles d’histoire ne rattraperont rien.

Une fois marié à l'écume,

Les heures glorieuses ne le sauveront pas,

Car ma bouche se dessine et s’emplit.

Il se sentira si petit quand je resurgirai

Des nuits flottantes et poisseuses.

Mes nuits sont flottantes…

Fou, l'éphèbe arrogant fuit

Sans fin mais de fait s’enfonce

Sous les nombres, plus profond,

A l’ombre humide des pyramides.

Berce l’impur,

«Le Mort-Né"regarde l’azur et se sent si raisonné.

C’est Jour de Purge,

Et je suis si content que tu t’enlises,

Dans l'éternité figée, le déluge.

La glace qui efface tout,

J’en connais si bien le goût…

Mes nuits sont flottantes…

Mes nuits sont flottantes et poisseuses…

Fou, l'éphèbe arrogant fuit

Sans fin mais de fait s’enfonce

Sous les nombres, plus profond,

A l’ombre humide des pyramides.

Verpletterd.

Gouden lichaam.

Mijn leeftijd is centaur.

Schedel.

Ontdek het vijfde geslacht.

En ik heb medelijden met je, want voor jou zijn de sterren allemaal hetzelfde.

Zijn latente heerschappij verslindt hem.

Daar kijk ik, ik baad in de 49 vlaktes.

Hij had moeten wachten

Gek, de arrogante ephebe vlucht

Eindeloos maar eigenlijk zinkend

Onder de cijfers, dieper,

In de vochtige schaduw van de piramides.

Tijden dat ik wacht tot hij gaat twijfelen,

Laat hem zichzelf vervloeken en zich bij mijn bleke en verloren steden voegen.

Tien eeuwen geschiedenis zal niets goedmaken.

Eenmaal getrouwd met het schuim,

Glorieuze uren zullen hem niet redden,

Want mijn mond trekt en vult.

Hij zal zich zo klein voelen als ik weer boven water kom

Drijvende, plakkerige nachten.

Mijn nachten zweven...

Gek, de arrogante ephebe vlucht

Eindeloos maar eigenlijk zinkend

Onder de cijfers, dieper,

In de vochtige schaduw van de piramides.

Wieg het onzuivere,

"Le Mort-Né" kijkt naar het azuur en voelt zich zo beredeneerd.

Het is zuiveringsdag,

En ik ben zo blij dat je verzandde,

In de bevroren eeuwigheid, de zondvloed.

Het ijs dat alles uitwist,

Ik ken de smaak zo goed...

Mijn nachten zweven...

Mijn nachten zijn zwevend en plakkerig...

Gek, de arrogante ephebe vlucht

Eindeloos maar eigenlijk zinkend

Onder de cijfers, dieper,

In de vochtige schaduw van de piramides.