Chapter VI - Estatic Fear

Unveil yours eyes, see the special moon gone

Leaving not a single ray of joy to rest upon

Feast on those that crave thy kiss with a ghastly wail

Behold them cry as their faces innocence grows pale

Tempt them into approaching your obscure neglect

Until on your detesting laugh their hopes get wrecked

Praise this rage and the only eyes will see

Thy love abandoned mirrors image, thy only company

Onthul je ogen, zie de speciale maan verdwenen

Geen enkele straal van vreugde achterlatend om op te rusten

Feest op degenen die hunkeren naar uw kus met een afschuwelijke jammerklacht

Zie ze huilen terwijl hun gezichten onschuld verbleken

Verleid ze om je obscure verwaarlozing te benaderen

Totdat op jouw walgelijke lach hun hoop de grond in wordt geslagen

Prijs deze woede en de enige ogen zullen zien

Uw liefde verlaten spiegels beeld, uw enige gezelschap