Alberi - Ornella Vanoni, Enzo Gragnaniello

Aridi e senza una terra siamo poveri

senza più radici noi non siamo liberi

liberi di fare sogni e di volare via

oltre queste case dove sono gli alberi.

Alberi ca' frutta a' coppa e nuje

che stammo a' sotto

e tu ce arripare quanno ce sta 'o solo o chiove.

Alberi tagliate comme se tagliano 'e mele

sento nu' bisogno 'e me e nu' bisogno 'e te.

C’erano le foglie sparse al vento e poi

(appriesso appriesso)

insieme a loro c’eravamo noi

(appriesso appriesso)

stammo aspettanno ca' turnammo a casa

stiamo aspettando chi ci abbraccera'

E come alberi feriti noi stiamo perdendo

Luce lentamente noi e stiamo male

E ci ritroviamo poi sempre più soli e lontani.

Sento nu' bisogno e' me appriesso appriesso

Sento nu' bisogno e' te appriesso appriesso

Sento nu' bisogno 'e nuje oh oh oh…

Alberi sulle autostrade si allontanano

quando imparerò ad amare io li seguirò

Alberi tagliati comme se tagliano 'e mele

sento nu' bisogno 'e me e nu' bisogno 'e te

C’erano le foglie sparse al vento e poi

(appriesso appriesso)

insieme a loro c’eravamo noi

(appriesso appriesso)

stammo aspettanno ca' turnammo a casa

stiammo aspettando chi ci abbraccera'

E come alberi feriti noi stiamo perdendo

Luce lentamente noi e stiamo male

E ci ritroviamo poi sempre piu' soli e lontani.

Sento nu' bisogno e' me appriesso appriesso

Sento nu' bisogno e' te appriesso appriesso

Sento nu' bisogno 'e nuje oh oh oh…

Droog en zonder land zijn we arm

zonder wortels zijn we niet vrij

vrij om te dromen en weg te vliegen

voorbij deze huizen waar de bomen staan.

Cup en nuje fruitbomen

dat we beneden bleven

en je komt er wanneer er 'of alleen of spijker.

Bomen snijden alsof ze snijden en appels

Ik voel nu 'nodig' en ik en nu 'nodig' en jij.

Daar waren de bladeren verspreid in de wind en toen

(appriesso appriesso)

we waren bij hen

(appriesso appriesso)

we wachtten op ca 'we keerden naar huis'

we wachten op wie ons zal knuffelen

En als gewonde bomen zijn we aan het verliezen

Steek ons ​​langzaam aan en we zijn ziek

En dan zijn we steeds meer alleen en afstandelijk.

Ik voel me nu 'nodig' en' me appriesso appriesso

Ik voel me nu 'nodig' en' je appriesso appriesso

Ik voel me nu 'nodig' en nuje oh oh oh ...

Bomen op de snelwegen wijken af

als ik leer lief te hebben, zal ik ze volgen

Bomen snijden alsof ze snijden en appels

Ik voel me nu 'nodig' en ik en nu 'nodig' en jij

Daar waren de bladeren verspreid in de wind en toen

(appriesso appriesso)

we waren bij hen

(appriesso appriesso)

we wachtten op ca 'we keerden naar huis'

we hebben gewacht op wie ons zal knuffelen

En als gewonde bomen zijn we aan het verliezen

Steek ons ​​langzaam aan en we zijn ziek

En dan zijn we steeds meer alleen en afstandelijk.

Ik voel me nu 'nodig' en' me appriesso appriesso

Ik voel me nu 'nodig' en' je appriesso appriesso

Ik voel me nu 'nodig' en nuje oh oh oh ...