Oranges Amères - Enrico Macias, Corneille

Pas un nuage dans mes pensées

Je n’y vois vraiment que du bleu

Avec des bouts de méditerranée

Posés sur des nuages paresseux

Rien que du bleu

Rien que du bleu

Le vieux marché brulant d'épices

Des mains qui disent un mot sur deux

Un regard qui s’envole en mer et glisse

Sur l’eau profonde, au bord des jours heureux

Rien que du bleu

Rien que du bleu

Pour voir un peu plus loin

Que le bout de notre chemin

Du bleu

Pour peindre tous ensemble

Un ciel qui nous ressemble

Plein de vie et de larmes de joie

Et d’amour dans le grain de ta voix

Et si l’hiver nous désoriente

Le violon des chœurs de cigales

Nous saoulera de lendemains qui chantent

Quand le soleil nous ouvrira le bal

Rien que du bleu

Rien que du bleu

Geen wolkje in mijn gedachten

Ik zie echt alleen blauw

Met stukjes Middellandse Zee

Liggend op luie wolken

Niets dan blauw

Niets dan blauw

De oude brandende kruidenmarkt

Handen die elk ander woord zeggen

Een blik die op zee zweeft en glijdt

Op diep water, aan de rand van gelukkige dagen

Niets dan blauw

Niets dan blauw

Iets verder kijken

Dat het einde van ons pad is

Blauw

Samen schilderen

Een lucht die op ons lijkt

Vol leven en tranen van vreugde

En liefde in de kern van je stem

En als de winter ons desoriënteert

De viool van cicadekoren

We zullen dronken worden op morgen die zingen

Wanneer de zon de bal voor ons opent

Niets dan blauw

Niets dan blauw