Resta Ancora Un Po' - eMMa

E non posso spiegarti il perché

A volte scivolo in basso

Ma non è solo sesso

Mi illudo ancora

Di non averti perso

Scrivo l’ultimo soffio di voce

Non voglio trovare la pace

Ma restare a guardare il confine

Tra il mio cuore ed il tuo

Amo sbagliare

Amo farmi del male

Ogni pezzo di pelle

Ti vorrei toccare

Una lacrima scende

Ma tu non andare, resta

Ora parlami dimmi qualcosa

Sento il peso dell’aria

Non mi fa respirare

Ti prego,

Ti prego lasciami fare

Ogni amore sbagliato ha il suo costo

Questo quel che è stato io

Io lo tengo nascosto

Lo terrò tra le pieghe del letto

E quelle del cuore

Perché amo sbagliare

Amo farmi del male

Ogni pezzo di pelle

Ti vorrei toccare

Una lacrima scende

Non so dove andare

Come la pioggia improvvisa

In un giorno di sole

Amo restare a guardarti

Senza chiederti niente

Senza fare rumore

Mentre una lacrima scende

Non so dove andare

Tu almeno resta ancora

Le nostre mani non si toccano

Ma la mia bocca chiede ancora della tua

Da te che non mi cerchi e non mi vuoi

Ma poi mi prendi

Mi riprendi e poi mi mandi via

Via

Perché amo restare a guardarti

Senza chiederti niente senza fare rumore

Mentre una lacrima scende

Non sa dove andare

Tu almeno resta ancora un po'

En ik kan niet uitleggen waarom

Soms glij ik naar beneden

Maar het is niet alleen seks

Ik hou mezelf nog steeds voor de gek

Om je niet kwijt te zijn

Ik schrijf de laatste adem van de stem

Ik wil geen vrede vinden

Maar blijf erbij en let op de grens

Tussen mijn hart en de jouwe

Ik hou van fouten maken

Ik hou ervan mezelf pijn te doen

Elk stuk leer

Ik zou je willen aanraken

Er valt een traan

Maar ga niet, blijf

Praat nu met me, vertel me iets

Ik voel het gewicht van de lucht

Het laat me niet ademen

Ik smeek u,

Laat me het alsjeblieft doen

Elke verkeerde liefde heeft zijn prijs

Dit is wat ik was

Ik hou het verborgen

Ik bewaar het in de plooien van het bed

En die van het hart

Omdat ik graag fouten maak

Ik hou ervan mezelf pijn te doen

Elk stuk leer

Ik zou je willen aanraken

Er valt een traan

ik weet niet waar ik naartoe moet

Zoals plotselinge regen

Op een zonnige dag

Ik hou ervan om te blijven en naar je te kijken

Zonder je iets te vragen

Zonder geluid te maken

Terwijl een traan valt

ik weet niet waar ik naartoe moet

Jij blijft tenminste nog

Onze handen raken elkaar niet aan

Maar mijn mond vraagt ​​nog steeds naar de jouwe

Van jullie die mij niet zoeken en mij niet willen

Maar dan snap je mij

Je neemt me terug en dan stuur je me weg

Straat

Omdat ik graag blijf en naar je kijk

Zonder je iets te vragen zonder een geluid te maken

Terwijl een traan valt

Hij weet niet waar hij heen moet

Je blijft in ieder geval wat langer