Мишина песня - Елена Ваенга

У меня сейчас кое с кем нелады,

Не радует меня берег мой.

Во мне порвалась не одна, а две струны,

Но ты, девочка, пой.

И пусть говорят, что остался лишь шаг

До сказочных перемен,

Но я, задаю самый главный вопрос:

А что тебе надо взамен?

Я не говорю на твоём языке,

Но я могу тебя понимать.

И сколько мне надо еще пролететь,

И сколько еще не спать?

И пусть корабли не найдут берегов,

Матросы пробьют паруса.

Но мне надо, чтобы ты честно смотрел

Ей прямо в глаза.

Припев:

Радует меня только голос твой;

Складывать нельзя — я вычитаю.

Ты меня нашел, — я твой ветер перемен.

Я тебя люблю и отпускаю;

Я тебя люблю и отпускаю.

Радует меня только голос твой;

Складывать нельзя — я вычитаю.

Ты меня нашел, — я твой ветер перемен.

Я тебя люблю и отпускаю;

Я тебя люблю и отпускаю.

Ноябрь, 2015.

Ik heb nu problemen met iemand,

Mijn kust behaagt me niet.

Ik brak niet één, maar twee snaren,

Maar jij, meisje, zingt.

En laat ze zeggen dat er nog maar een stap over is

Tot fantastische veranderingen

Maar ik stel de belangrijkste vraag:

Wat heb je daarvoor nodig?

Ik spreek jouw taal niet,

Maar ik kan je begrijpen.

En hoeveel moet ik nog vliegen,

En hoeveel meer slapen?

En laat de schepen geen kusten vinden,

De matrozen zullen de zeilen breken.

Maar ik wil dat je eerlijk kijkt

Ze is recht in de ogen.

Refrein:

Alleen je stem behaagt me;

Je kunt niet optellen - ik trek af.

Je hebt me gevonden - ik ben je wind van verandering.

Ik hou van je en laat je gaan;

Ik hou van je en laat je gaan.

Alleen je stem behaagt me;

Je kunt niet optellen - ik trek af.

Je hebt me gevonden - ik ben je wind van verandering.

Ik hou van je en laat je gaan;

Ik hou van je en laat je gaan.

november, 2015.