Оловянное сердце - Елена Ваенга

Я стала такой красивой,

а ты молодой, да ловкий.

Я тебя на ночь украла,

как карманная воровка.

Мы с тобой сгорим невольно…

ну и что, что молодая.

Много раз мне было больно,

но я наперёд всё знаю.

Ну ты же обещал быть рядом,

чтобы ни случилось…

Я так не хотела плакать,

да вот, не получилось.

Мы с тобой украли счастье

ночкой окаянной,

А на утро стало

сердце оловянным!

У коня воруют волю

удила, да хомут.

А мне без тебя не надо воли,

без тебя я головою в омут.

У твоего коня гнедого

звенят золоты подковы,

Но разобьются твои кони,

ты же ведь нарушил слово.

Ну ты же обещал быть рядом,

чтобы ни случилось…

Я так не хотела плакать,

да вот, не получилось.

Мы с тобой украли счастье

ночкой окаянной,

А на утро стало

сердце оловянным!

А той окоянной ночью…

Ох, надо бы, да не забыла

Ну что же ты от меня хочешь,

у меня нет больше силы.

А кто старое помянет,

а тому не видать век воли,

Жизнь, она ведь словно сцена,

а ты просто перепутал роли!

Ну ты же обещал быть рядом,

чтобы ни случилось…

Я так не хотела плакать,

да вот, не получилось.

Мы с тобой украли счастье

ночкой окаянной,

А на утро стало

сердце оловянным!

Ik werd zo mooi

en je bent jong en slim.

Ik heb je voor de nacht gestolen

als een zakkenroller.

Jij en ik zullen onvrijwillig verbranden...

dus wat, jong.

Ik ben vaak gekwetst

maar ik weet alles van tevoren.

Nou, je beloofde er te zijn,

wat er ook gebeurt...

Ik wilde niet huilen

ja, het werkte niet.

Jij en ik hebben geluk gestolen

vervloekte nacht,

En in de ochtend werd het

tinnen hart!

De wil van een paard wordt gestolen

beetje, ja kraag.

En ik heb geen wil nodig zonder jou,

zonder jou zit ik in een draaikolk.

Op je eigen paard

gouden hoefijzers ring,

Maar je paarden zullen gebroken worden,

je hebt je woord gebroken.

Nou, je beloofde er te zijn,

wat er ook gebeurt...

Ik wilde niet huilen

ja, het werkte niet.

Jij en ik hebben geluk gestolen

vervloekte nacht,

En in de ochtend werd het

tinnen hart!

En op die mooie avond...

Oh, dat zou ik moeten doen, maar ik ben het niet vergeten

Nou, wat wil je van me?

Ik heb geen kracht meer.

En wie zal zich de oude herinneren?

en dat zal het tijdperk van de wil niet zien,

Het leven is als een toneel

en je hebt gewoon de rollen door elkaar gehaald!

Nou, je beloofde er te zijn,

wat er ook gebeurt...

Ik wilde niet huilen

ja, het werkte niet.

Jij en ik hebben geluk gestolen

vervloekte nacht,

En in de ochtend werd het

tinnen hart!