Кокаин - Елена Ваенга

Перебиты, поломаны крылья

Тихой болью всю душу свело

Кокаина серебряной пылью

Все дороги мои замело

Воровать я тогда не умела

На базаре учили воры,

А за это я песни им пела

Эти песни далёкой страны

Начинаются дни золотые

Воровской непроглядной любви

Ай вы кони мои вороные

Чёрны вороны — кони мои

Устелю эти сани коврами

Ленты алые в гривы вплету

Пронесусь невозведанной далью

И тебя на лету подхвачу

Мы ушли от проклятой погони

Перестань, моя крошка, рыдать

Нас не выдадут чёрные кони

Вороным их теперь не догнать

Тихо струны гитары рыдают

Моим думам печальный ответ

Я девчонка ещё молодая,

А душе моей тысячу лет

Перебиты, поломаны крылья

Тихой болью всю душу свело

Кокаина серебряной пылью

Все дороги мои замело

Gebroken, gebroken vleugels

Stille pijn bracht de hele ziel naar beneden

Cocaïne zilverstof

Al mijn wegen zijn gedekt

Ik wist toen niet hoe ik moest stelen

Dieven leerden op de markt,

En hiervoor heb ik liedjes voor ze gezongen

Deze liedjes van een ver land

gouden dagen beginnen

De ondoordringbare liefde van dieven

Oh, jullie zijn mijn zwarte paarden

Zwarte kraaien zijn mijn paarden

Ik zal deze slee bekleden met tapijten

Weef scharlaken linten tot manen

Ik ga door de onbekende afstand

En ik zal je op de vlucht vangen

We verlieten de verdomde achtervolging

Stop met huilen mijn baby

We zullen niet verraden worden door zwarte paarden

Raven kunnen ze nu niet inhalen

Stil snikken de gitaarsnaren

Triest antwoord op mijn gedachten

Ik ben nog een jong meisje

En mijn ziel is duizend jaar oud

Gebroken, gebroken vleugels

Stille pijn bracht de hele ziel naar beneden

Cocaïne zilverstof

Al mijn wegen zijn gedekt