Мужчина и женщина - Елена Ваенга, Андрей Ягунов

Слово на слово ложится рифмой,

Так появляется новый стих мой.

Небо висит высоко над нами,

Не рассказать всего словами

О мужчине и женщине.

Стены домов нас окружают,

Счастье порою не понимают,

Те кому жизнью даны мы в награду,

Пока не встретятся нежные взгляды

Мужчины и женщины.

Она и он — гитары звон,

Он и она — им не до сна.

Она и он — любви сезон,

Он и она — кругом весна.

Они неразлучны, как два полушария,

Как не бывает без оперы арии.

Лучиком света идут по планете,

Подарок от бога, рожденные дети

От мужчины и женщины.

Woord voor woord valt op rijm,

Dit is hoe mijn nieuwe vers eruit ziet.

De lucht hangt hoog boven ons

Niet alles in woorden vertellen

Over een man en een vrouw.

De muren van huizen omringen ons,

Geluk wordt soms niet begrepen

Degenen aan wie ons het leven wordt gegeven als beloning,

Tot zachte blikken elkaar ontmoeten

Mannen en vrouwen.

Zij en hij zijn gitaren die rinkelen,

Hij en zij - ze kunnen niet slapen.

Zij en hij zijn het seizoen van de liefde,

Hij en zij zijn overal lente.

Ze zijn onafscheidelijk, als twee hemisferen,

Want er is geen aria zonder opera.

Als een lichtstraal lopen ze rond de planeet,

Geschenk van God, geboren kinderen

Van een man en een vrouw.