Степной волк - Электропартизаны

Степной волк, бредущий молча

по книжным полкам внешнего мира,

летучей пеной над морем страданий

плывет в небе твоя квартира

зачем верить в то, что будет

твои тайны расставлены на доске,

твои боги — это просто люди.

какой праздник тебя согреет,

какой запах достоин вниманья,

но скоро к подножию ночи осядет ветер

и ангел поднимет крылья желаний.

какие краски спрятаны в белом,

и чья боль утопает в красном…

заряд долга не подходит к концу,

но ты заметаешь следы напрасно

во тьме сердца семя прошлой жизни

степным эльфам подрезаны крылья

глаза волка ищут тебя в зеркалах,

но зеркала завешаны пылью.

Прощай сказка, огонь дракона,

под черным солнцем ушедшего лета

сгорели крылья из паролона

и опять превращаются в тыквы кареты.

Искать смерти, любить волчицу,

листом желтым висеть на ветке,

гореть солнцем, мерзнуть луною, —

здесь все дела недостаточно редки

степной волк в капкане иллюзий

грызет камни в пустой надежде

менять лица — сомнительный выход,

тебя узнают в любой одежде.

Steppewolf loopt in stilte

op de boekenplanken van de buitenwereld,

vliegend schuim over de zee van lijden

je appartement zweeft in de lucht

waarom geloven in wat zal zijn?

je geheimen staan ​​op het bord,

uw goden zijn gewoon mensen.

welke vakantie zal je verwarmen,

welke geur verdient aandacht,

maar spoedig zal de wind gaan liggen aan de voet van de nacht

en de engel zal de vleugels van begeerte opheffen.

welke kleuren zijn verborgen in wit,

en wiens pijn in rood verdrinkt...

de schuldenlast komt niet tot een einde,

maar je dekt je sporen tevergeefs uit

in de duisternis van het hart het zaad van het vorige leven

steppe-elfen hebben geknipte vleugels

de ogen van de wolf zoeken je in de spiegels,

maar de spiegels zijn bedekt met stof.

Vaarwel sprookje, drakenvuur,

onder de zwarte zon van een voorbije zomer

verbrande schuimvleugels

en weer veranderen in koetspompoenen.

Zoek de dood, heb de wolvin lief,

hangend aan een tak met geel blad,

branden met de zon, bevriezen met de maan, -

hier zijn alle gevallen niet zeldzaam genoeg

steppenwolf in een val van illusies

knaagt aan stenen in lege hoop

van gezicht veranderen is een dubieuze uitweg,

je wordt herkend in alle kleding.