Асфальтовый ветер - Электропартизаны

Зажгись кострами искрометными

Стелись на мраморное стойбище

Разбужен снами перелетными

Под небом пасмурным постой еще

Плыви как глиняное облако

Строкой проржавленной уключины

На перекрестке ветра с городом

У темной вечности излучины.

Асфальтовый ветер

Качает мосты

Гранитное небо

С веками на ты

И падают звезды

На умерший снег

Асфальтовый ветер

Бензиновых рек

Уйди прозрачными туманами

Оставив тело на заклание

С незаживающими ранами

К душе на тайное свидание

Слова роняя гильотинами

На улиц стылые конечности

Взорвись бензиновыми льдинами

На берегах цветущей вечности

ПРИПЕВ:

Глотая запах бензина

Глазами полными снов

По серым стенам асфальтовых храмов

Стекают лики богов

И осень капля за каплей

Ложится на тротуар

И скоро с крыши последнего дома

Сойдет городской загар

Steek sprankelende vuurtjes aan

Steil op het marmeren kamp

Gewekt door migratiedromen

Blijf onder de bewolkte hemel

Zweven als een kleiwolk

Een rij verroeste dollen

Op het kruispunt van de wind met de stad

Donkere eeuwigheid heeft bochten.

asfalt wind

Schommelt de bruggen

granieten hemel

Met eeuwen op je

En de sterren vallen

Op de dode sneeuw

asfalt wind

benzine rivieren

Laat transparante mist achter

Het lichaam verlaten voor de slacht

Met niet-genezende wonden

Naar de ziel voor een geheime date

Woorden die guillotines laten vallen

Koude ledematen op straat

Ontploffen met benzine-ijsschotsen

Aan de oevers van de bloeiende eeuwigheid

REFREIN:

De geur van benzine inslikken

Met ogen vol dromen

Langs de grijze muren van asfalttempels

De gezichten van de goden stromen

En de herfst druppel voor druppel

Ligt op de stoep

En binnenkort vanaf het dak van het laatste huis

De stadskleur gaat eraf