Лишь тишина и бокал вина - Эльбрус Джанмирзоев

Вроде время прошло, забыть давно пора.

А ты, все также роняешь слёзы у окна.

Я не знаю, что тебе сказать.

Я хочу забыть тебя и спокойно спать.

Прошу, отпусти мою душу.

Не надо, не копай яму глубже.

Мы ведь оба знаем, что уже пора.

-

Слезами нарисована наша с тобой судьба.

Припев:

Лишь тишина и бокал вина.

И снова я один, и снова я без сна.

Я сильно болен тобою, слышишь?

Через стальные стены слышу, как ты дышишь.

Лишь тишина и бокал вина.

И снова я один, и снова я без сна.

Я сильно болен тобою, слышишь?

Через стальные стены слышу, как ты дышишь.

Оставь, не надо.

Не сыпь мне соль на рану!

Возвращайся туда, откуда ты вернулась.

Без смущенья снова хлопаешь глазами.

Думаешь, рана моя уже затянулась?

Все, уходи.

Не хочу тебя больше видеть.

Раньше я любил, а теперь стал ненавидеть

Уходи!

Прошу!

Ну же!

Оставь меня.

Ты привыкла жить лишь только для себя.

Я не боюсь того, что ждет впереди!

Главное, что ты уже позади.

Я чист перед небом, и чист над Землёю.

И, слава Богу, что я уже не с тобою!

Я дверь закрою и ключи выкину.

Я навсегда погружаюсь в тишину.

Буду также сидеть на кожаном диване,

И допивать полусухое вино в бокале.

Припев:

Лишь тишина и бокал вина.

И снова я один, и снова я без сна.

Я сильно болен тобою, слышишь?

Через стальные стены слышу, как ты дышишь.

Лишь тишина и бокал вина.

И снова я один, и снова я без сна.

Я сильно болен тобою, слышишь?

Через стальные стены слышу, как ты дышишь.

Лишь тишина и бокал вина.

И снова я один…

Het lijkt alsof de tijd voorbij is, het is tijd om te vergeten.

En je huilt nog steeds bij het raam.

Ik weet niet wat ik je moet zeggen.

Ik wil je vergeten en rustig slapen.

Alsjeblieft, laat mijn ziel los.

Nee, graaf het gat niet dieper.

We weten allebei dat het tijd is.

-

Ons lot wordt getekend met tranen.

Refrein:

Gewoon stilte en een glas wijn.

En weer ben ik alleen, en weer ben ik zonder slaap.

Ik ben erg ziek van je, hoor je?

Door de stalen muren hoor ik je ademen.

Gewoon stilte en een glas wijn.

En weer ben ik alleen, en weer ben ik zonder slaap.

Ik ben erg ziek van je, hoor je?

Door de stalen muren hoor ik je ademen.

Laat het, niet doen.

Doe geen zout op mijn wond!

Ga terug naar waar je vandaan kwam.

Zonder schaamte knipper je weer met je ogen.

Denk je dat mijn wond al is genezen?

Iedereen, ga weg.

Ik wil je niet meer zien.

Ik hield vroeger van, maar nu begon ik te haten

Vertrekken!

Vragen!

Kom op!

Laat me alleen.

Je bent gewend om alleen voor jezelf te leven.

Ik ben niet bang voor wat ons te wachten staat!

Het belangrijkste is dat je al achterloopt.

Ik ben puur voor de hemel, en puur boven de aarde.

En godzijdank ben ik niet meer bij je!

Ik doe de deur dicht en gooi de sleutels weg.

Ik ben voor altijd ondergedompeld in stilte.

Ik ga ook op een leren bank zitten,

En drink halfdroge wijn in een glas.

Refrein:

Gewoon stilte en een glas wijn.

En weer ben ik alleen, en weer ben ik zonder slaap.

Ik ben erg ziek van je, hoor je?

Door de stalen muren hoor ik je ademen.

Gewoon stilte en een glas wijn.

En weer ben ik alleen, en weer ben ik zonder slaap.

Ik ben erg ziek van je, hoor je?

Door de stalen muren hoor ik je ademen.

Gewoon stilte en een glas wijn.

En ik ben weer alleen...