Palomontio Ñu - El Cuarteto de Nos

Pobre poeta Palomontio Ñu

Su cara parece un avestruz

Se pasa la vida explicándole

A una liebre muerta como bailar candomblé, candomblé

Pobre poeta quiere llorar

Estuvo dos días en un palomar

Y se durmió grabando a las palomas arrullar

Y cuando despertó vio que estaba en el fondo del mar, del mar

Pobre poeta

Pobre poeta

Pobre poeta

Pobre poeta

Pobre poeta que desilusión

Sufrió al darse cuenta de su situación

Pues como es sabido en el fondo del mar

Resulta difícil, muy difícil poder respirar, respirar

Pobre poeta se empezó a morir

Y en pocos minutos dejó de existir

Y no pudo nunca más explicar

A su liebre muerta como el candomblé bailar, bailar

Pobre poeta

Pobre poeta

Pobre poeta

Pobre poeta

Arme dichter Palomontio Ñu

Zijn gezicht lijkt op een struisvogel

Hij brengt zijn leven door met uitleggen

Op een dode haas hoe te dansen candomblé, candomblé

Arme dichter wil huilen

Hij bracht twee dagen door in een duiventil

En hij viel in slaap terwijl hij de duiven aan het koeren was

En toen hij wakker werd, zag hij dat hij op de bodem van de zee was, van de zee

arme dichter

arme dichter

arme dichter

arme dichter

Arme dichter wat een teleurstelling

Hij leed toen hij zich zijn situatie realiseerde

Nou, zoals het bekend staat op de bodem van de zee

Het is moeilijk, zo moeilijk om te ademen, ademen

Arme dichter begon te sterven

En binnen een paar minuten hield het op te bestaan

En kon het nooit meer uitleggen

Aan zijn dode haas als candomblé dans, dans

arme dichter

arme dichter

arme dichter

arme dichter