Lo malo de ser bueno - El Cuarteto de Nos

«La verdad es que no hay una verdad»

Leí en una pared de la ciudad

¿Habrá sido una virtud o casualidad?

Y sentí inquietud de estar a merced de tanta sed de dualidad

Qué barbaridad

Lo barato sale caro, lo normal es lo raro, ¿estaré sonado?

Me visto despacio si estoy apurado, amo ser odiado

Y tener la facha de un repetidor y la nota de un aprobado

Siempre hago lo que quiero, no lo puedo evitar

Tomo para olvidar que el doctor, me prohibió tomar

Y gracias a Dios, soy ateo, no consigo empleo por mi cara, creo

Es lo lindo de ser feo, pero si espero desespero si quiero ver el partido entero

Ya está, cuánta ambigüedad, esta vida me va a matar

Mi corazón vacío no soporta una ausencia más

Y sé que dijo una vez el Nobel de la Paz asesinado al caer:

«Es lo malo de ser Rupel en este mundo cruel»

Busco respuestas y encuentro preguntas

Nadie contesta porque cuesta separarse de una mala junta

Y no hay contradicción, dije que me equivocaría

Y como me equivoque tuve razón

Perdón, si mi mente queda en blanco veo todo negro

Escucho el himno a la alegría y me deprimo, no me alegro

Como mi socio cuando dijo a su mujer preñada:

«El ocio no me deja tiempo para nada»

Y con esa vil coartada se desembarazó de la embarazada

Ya está, cuánta ambigüedad, esta vida me va a matar

Mi corazón vacío no soporta una ausencia más

Y sé que dijo una vez el Nobel de la Paz asesinado al caer:

«Es lo malo de ser Rupel en este mundo cruel»

Mundo cruel, ¡wouh!

Trae mala suerte ser supersticioso

Acaricio un círculo y se vuelve un círculo vicioso

Soy cauteloso y juro seguro que todo es dudoso

¿Cuantas veces dije «No», queriendo decir «Sí»?

¿Cuantas veces presentí el principio del fin?

¿Cuantas veces dije «Sí» queriendo decir «No»?

Es así

Como te digo una cosa, te digo la otra

Qué horror, hasta mis debilidades son más fuertes que yo

Ya está, cuánta ambigüedad, esta vida me va a matar

Mi corazón vacío no soporta una ausencia más

Y sé que dijo una vez el Nobel de la Paz asesinado al caer:

«Es lo malo de ser Rupel en este mundo cruel»

Ya está, cuánta ambigüedad, esta vida me va a matar

Mi corazón vacío no soporta una ausencia más

Y sé que dijo una vez el Nobel de la Paz asesinado al caer:

«Es lo malo de ser Rupel en este mundo cruel»

«Es lo malo de ser Rupel en este mundo cruel»

«Es lo malo de ser Rupel en este mundo cruel»

“De waarheid is dat er geen waarheid is”

Ik lees op een stadsmuur

Zou het een deugd zijn of toeval?

En ik voelde me ongemakkelijk bij de genade van zoveel dorst naar dualiteit

dat verschrikkelijk

Wat goedkoop is, is duur, wat normaal is, is zeldzaam, ben ik gek?

Ik kleed me langzaam aan als ik haast heb, ik word graag gehaat

En hebben het uiterlijk van een repeater en het merkteken van een pass

Ik doe altijd wat ik wil, ik kan er niets aan doen

Ik drink om te vergeten dat de dokter me verbood te drinken

En godzijdank, ik ben een atheïst, ik kan geen baan krijgen vanwege mijn gezicht, denk ik

Het is het leuke van lelijk zijn, maar als ik hoop, wanhoop ik als ik de hele game wil zien

Dat is het, hoeveel dubbelzinnigheid, dit leven gaat me vermoorden

Mijn lege hart ondersteunt niet meer dan één afwezigheid

En ik weet dat de winnaar van de Nobelprijs voor de Vrede, die werd gedood toen hij viel, eens zei:

"Dat is het slechte van Rupel zijn in deze wrede wereld"

Ik zoek antwoorden en vind vragen

Niemand antwoordt omdat het moeilijk is om te scheiden van een slechte vergadering

En er is geen tegenstrijdigheid, ik zei dat ik het mis zou hebben

En aangezien ik het mis had, had ik gelijk

Sorry, als mijn geest leeg wordt, zie ik alles zwart

Ik luister naar de hymne tot vreugde en ik word depressief, ik ben niet gelukkig

Zoals mijn partner toen hij tegen zijn zwangere vrouw zei:

"De vrije tijd laat me nergens tijd voor"

En met dat verachtelijke alibi raakte hij de zwangere vrouw kwijt

Dat is het, hoeveel dubbelzinnigheid, dit leven gaat me vermoorden

Mijn lege hart ondersteunt niet meer dan één afwezigheid

En ik weet dat de winnaar van de Nobelprijs voor de Vrede, die werd gedood toen hij viel, eens zei:

"Dat is het slechte van Rupel zijn in deze wrede wereld"

Wrede wereld, wouh!

Bijgelovig zijn brengt ongeluk

Ik streel een cirkel en het wordt een vicieuze cirkel

Ik ben voorzichtig en ik zweer dat alles dubieus is

Hoe vaak heb ik "Nee" gezegd, wat "Ja" betekent?

Hoe vaak heb ik het begin van het einde gevoeld?

Hoe vaak heb ik "Ja" gezegd, wat "Nee" betekent?

het is zo

Zoals ik je het ene zeg, zeg ik je het andere

Wat vreselijk, zelfs mijn zwakheden zijn sterker dan ik

Dat is het, hoeveel dubbelzinnigheid, dit leven gaat me vermoorden

Mijn lege hart ondersteunt niet meer dan één afwezigheid

En ik weet dat de winnaar van de Nobelprijs voor de Vrede, die werd gedood toen hij viel, eens zei:

"Dat is het slechte van Rupel zijn in deze wrede wereld"

Dat is het, hoeveel dubbelzinnigheid, dit leven gaat me vermoorden

Mijn lege hart ondersteunt niet meer dan één afwezigheid

En ik weet dat de winnaar van de Nobelprijs voor de Vrede, die werd gedood toen hij viel, eens zei:

"Dat is het slechte van Rupel zijn in deze wrede wereld"

"Dat is het slechte van Rupel zijn in deze wrede wereld"

"Dat is het slechte van Rupel zijn in deze wrede wereld"