Vendimias Moras - El Barrio

A la vendimia mora, mora, mora

A la vendimia yo me voy a «najá»

Pa juntar cuatro doblones

Que no me falte de na

A la vendimia mora, mora, mora

A la vendimia yo me voy a «najá»

Pa juntar cuatro doblones

Que no me falte de na

Pasaste por mis umbrales

Y la noche se hizo día

Tu te morías por verme

Y ahora soy yo el que se muere

Las vueltas que da la vía

Te conformabas con verme

Y en tu boca siempre no

Grandes fatigas las mías

El más infeliz de este mundo

Está viviendo mejor que yo

Me compadezco, pobre del pobre

Y pobrecito del que se duerme

Con los amores hay que estar alerta

Si no se los lleva la corriente

A la revolver

A la revolver

Te entren buenos pensamientos

Y que me vuelvas a querer

Se deja llevar por el sueño de unos besos

Túnica morá y en la cara un pañuelo

Dueña de un sultán de mezquitas de terciopelo

Lleva tatuada las estrellas y los vientos

Vive encadenada a las arenas del desierto

Bij de vintage braambes, braam, braambes

Bij de vintage ga ik naar «najá»

Om vier dubloenen te verzamelen

Dat ik niets mis

Bij de vintage braambes, braam, braambes

Bij de vintage ga ik naar «najá»

Om vier dubloenen te verzamelen

Dat ik niets mis

Je bent over mijn drempels gegaan

En de nacht werd dag

je wilde me graag zien

En nu ben ik degene die sterft

De bochten die de weg neemt

je was tevreden me te zien

En in je mond niet altijd

grote vermoeidheid mijn

De ongelukkigste in deze wereld

leeft beter dan ik

Ik heb medelijden, arme van de armen

En arme kleine die in slaap valt

Met liefde moet je alert zijn

Als de stroom ze niet wegneemt

naar de revolver

naar de revolver

Goede gedachten komen naar je toe

en dat je weer van me houdt

Hij wordt meegesleept door de droom van een paar kussen

Moorse tuniek en een zakdoek op het gezicht

Meesteres van een sultan van fluwelen moskeeën

Hij heeft de sterren en de wind getatoeëerd

Ze leeft geketend aan het woestijnzand