Una Historia - El Barrio

En una barca metería

mis pensamientos

y me iría mar adentro

en noche de tormenta

y pensaría solamente

en algo nuestro.

Si esta barca naufragase

en una playa desierta

y con unas ramitas

yo te haría una chocita,

te pondría una flor en el pelo

pa decirte que bonita.

Y allí juntos viviremos

tu y yo, la barca y la playita.

Y no, y no, y no,

Allí no existe la tristeza,

el odio ni el rencor.

Allí vive la madre naturaleza,

la barca, tu y yo.

¡Ay!

Qué agustito

por la noche una candela

y por el día el solecito.

Dos corazones uníos

sin historias ni viñetas,

dos corazones uníos

sin Romeo ni Julieta,

sin poetas que describan,

sin que nadie nos someta,

solo tus labios y los míos,

solo dos besos de menta.

Yo que siempre imaginé un lugar

donde la lluvia era caliente,

en ese clima tropical,

y yo que

con dos trozos de madera

¡Ay!

Pídeme por esa boca

la barquita que tú quieras.

Y dale rienda a la ilusión,

no pienses nunca en tormentos,

deja que te hable el amor,

que el amor no es traicionero,

no es traicionero,

que cuando menos te lo esperas

ya lo tienes dentro el cuerpo.

Vente conmigo

flamenca vente conmigo,

y niña dile a tu mare,

primita, que soy tu primo.

In een boot zou ik zetten

mijn gedachten

en ik zou naar zee gaan

op een stormachtige nacht

en ik zou alleen maar denken

in iets van ons.

Als deze boot zinkt

op een verlaten strand

en met een paar takjes

Ik zou een chocita voor je maken,

Ik zou een bloem in je haar doen

om je te vertellen hoe mooi.

En daar zullen we samen leven

jij en ik, de boot en het strandje.

En nee, en nee, en nee,

Er is daar geen verdriet,

haat of rancune.

Daar leeft moeder natuur,

de boot, jij en ik.

Oh!

hoe agustito

's nachts een kaars

en overdag de kleine zon.

twee verenigde harten

geen verhalen of vignetten,

twee verenigde harten

zonder Romeo of Julia,

zonder dichters te beschrijven,

zonder dat iemand ons onderwerpt,

alleen jouw lippen en de mijne,

slechts twee pepermuntkusjes.

Ik die me altijd een plek had voorgesteld

waar de regen warm was,

in dat tropische klimaat,

En ik dan

met twee stukken hout

Oh!

vraag me om die mond

de boot die u wilt.

En geef de illusie de vrije loop,

denk nooit aan kwellingen,

laat liefde tot je spreken,

dat liefde niet verraderlijk is,

is niet verraderlijk,

dat wanneer je het het minst verwacht

je hebt het al in je lichaam.

Kom met mij mee

flamenco kom met mij mee,

en meisje vertel je merrie,

kleine neef, ik ben je neef.