La Dueña de Mi Alma - El Barrio

Hace tiempo

que no me visita la inspiración,

hace tiempo que las estrellas no bajan a mi ventana,

hace tiempo

que el levante no combate,

hace tiempo

que mi mente no me habla,

hace tiempo

que mi canción no dice nada,

Nada, nada, nada.

Estoy perdido en la nada,

dice que no hay hería

que no sufra el corazón

y aquítengo yo la mía

que ha nacióde una ilusión,

se me ha ido, se me ha ido,

la dueña de mi alma,

se me ha ido, se me ha ido,

y no he podido sujetarla.

La que en mi mente se ha metido

y me ha sacado cuatro lagrimas

se me ha ido, se me ha ido,

y no he podido sujetarla

Si fuera pintor,

pintaría mi retrato,

pintaría un bohemio

o un payaso fracasado,

alguien que vive la noche

como un enamorado frustrado,

uno que se cree muy fuerte

y que nunca ha llorado

nada, nada, nada.

Estoy caído yo en la nada,

muchas veces el desahogo

es mi cuarto y mi guitarra

pero ahora que estoy solo

siempre estátiráen mi cama.

Se me ha ido, se me ha ido

la dueña de mi alma.

Se me ha ido, se me ha ido

y no he podido sujetarla.

La que mis besos me saciaba

con ilusiones que eran vanas.

Se me ha ido, se me ha ido

la dueña de mi alma,

que se me ha ido, se me ha ido

y no he podido sujetarla.

Lange tijd

die inspiratie komt niet naar mij toe,

De sterren zijn al lang niet meer naar mijn raam gekomen,

lange tijd

dat de lifter niet vecht,

lange tijd

dat mijn geest niet tot mij spreekt,

lange tijd

dat mijn lied niets zegt,

Niets, niets, niets.

Ik ben verloren in niets

zegt dat er geen wond is

dat het hart niet lijdt

en hier heb ik de mijne

dat geboren werd uit een illusie,

Ik ben weg, ik ben weg,

de eigenaar van mijn ziel,

Ik ben weg, ik ben weg,

en ik kon het niet vasthouden.

Degene die in mijn gedachten is gekomen

en het heeft me vier tranen gebracht

Ik ben weg, ik ben weg,

en ik kon het niet houden

Als ik een schilder was,

Ik zou mijn portret schilderen

Ik zou een bohemien schilderen

of een mislukte clown,

iemand die de nacht doorbrengt

als een gefrustreerde minnaar,

iemand die denkt dat hij erg sterk is

en dat hij nog nooit heeft gehuild

niets, niets, niets.

Ik ben gevallen in het niets,

vaak de opluchting

het is mijn kamer en mijn gitaar

maar nu ik alleen ben

zal altijd op mijn bed liggen.

Ik ben weg, ik ben weg

de eigenaar van mijn ziel.

Ik ben weg, ik ben weg

en ik kon het niet vasthouden.

Degene die mijn kussen verzadigde

met illusies die ijdel waren.

Ik ben weg, ik ben weg

de eigenaar van mijn ziel,

dat ik weg ben, ik ben weg

en ik kon het niet vasthouden.