Don Manuel Sr. Molina - El Barrio

No me quites la arena

De estos zapatos

Porque esta arena es de la playa de la Albarrosa

Deja que mueran los zapatos

Con el vaivén de las olas

Y como muere la primavera

Ay!

cuanto alumbran sus conchas

Noo!

me quites la arena de estos zapatos

Porque esta arena es de la playa de la Albarrosa

Piénsalo, medítalo

Si quieres sueña

Pero por favor

No te entretengas que mi corazón

Se está muriendo de pena.(bis)

Ayy!

que caiga la tarde

Deja que la tarde caiga

Y por fin ya podremos amarnos

Besarnos y tocarnos

Sin prisa y sin pausa

Tienes un cuerpo tan bonito

Que hasta tu espejo se recrea

Y quién pudiera ser el vestito

De algodón, de lino, seda

Y lo importante es rozar tu cuerpesito

Si la tarde y el viento y

Las ganas se ponen de acuerdo amor!

Y nos dejan

Metio en la fardiquera metio

En la fardiqueraa

Hay dos moneillas de cobre

Por cierto no tengo

No me llega pa comprarte

Lo que mi niña quiere

Y qué dificil es quererte

Y eso que pongo de mi parte

Más dificil es aborrecerte

Cuando no ha pasao un momento

Y en que no he dejao de amarte.

Si quiere un sueño bonito

Cuando me quede dormio

Anda súbete a mi cama

Y me arranca dos besitos

Ay!

amor mio ay!

amor.

Y no tiene mayor castigo

No tienee mayor castigo

Que estar soñando con otro

Y durmiendote conmigo

(Para usted, Don Manuel)

Manuel Molina, Manuel Molina

Me trazo en las verdades

Y las verdades son doctrinas

No hay ni universidades

La lección la da Triana

Hundio y en el paso de los años

Tu barba y tu pelo largo

Y tu fiel vieja guitarra

Ay!

Sevilla, Sevilla, Sevilla

Duerme tranquila por tus calles y tus esquinas

Que está cantando una nana

Don Manuel señor Molina (bis)

Por si Dios me diera el don

O la oportunidad de reencarnarme en otra vida

A mi me gustaria ser olivo

Para seguir siendo el cautivo

De la vieja Andalucía.

Neem het zand niet van me aan

van deze schoenen

Omdat dit zand van het strand van Albarrosa is

laat de schoenen sterven

Met het zwaaien van de golven

En hoe de lente sterft

Oh!

Hoeveel licht doen hun schelpen?

nee!

haal het zand uit deze schoenen

Omdat dit zand van het strand van Albarrosa is

denk erover na, denk erover na

als je wilt dromen

Maar alsjeblieft

Vermaak mijn hart niet

Hij sterft van verdriet. (bis)

Au!

laat de middag vallen

Laat de avond vallen

En eindelijk kunnen we van elkaar houden

kus en raak aan

Zonder haast en zonder pauze

je hebt zo'n mooi lichaam

Dat zelfs je spiegel wordt nagemaakt

En wie zou de kleine jurk kunnen zijn?

katoen, linnen, zijde

En het belangrijkste is om je kleine lichaam aan te raken

Als de middag en de wind en

Het verlangen stemt overeen met liefde!

en verlaat ons

Hij stopte in de fardiquera die hij erin stopte

In de fardiquera

Er zijn twee koperen munten

Overigens heb ik dat niet

Ik mag je niet kopen

wat mijn meisje wil

En hoe moeilijk het is om van je te houden

En die ik op mijn zij heb gezet

Het is moeilijker om je te haten

Als er geen moment is verstreken

En daarin ben ik niet gestopt met van je te houden.

Als je een mooie droom wilt

als ik in slaap val

Kom op, ga op mijn bed liggen

En ze geeft me twee kleine kusjes

Oh!

mijn liefde o!

Liefde.

En hij heeft geen grotere straf

Het heeft geen grotere straf

Droom dan van een ander

en met mij slapen

(Voor jou, Don Manuel)

Manuel Molina, Manuel Molina

Ik traceer mezelf in de waarheden

En waarheden zijn doctrines

Er zijn geen universiteiten

De les wordt gegeven door Triana

Gezonken en door de jaren heen

Je baard en je lange haar

En je vertrouwde oude gitaar

Oh!

Sevilla, Sevilla, Sevilla

Slaap vredig door je straten en je hoeken

dat een slaapliedje zingt

Don Manuel Dhr. Molina (bis)

Voor het geval God me het geschenk gaf

Of de kans om te reïncarneren in een ander leven

Ik zou graag olijfboom willen zijn

Om de gevangene te blijven

Uit het oude Andalusië.