A la Media Luna - El Barrio

A la media luna,

a la luna entera,

hoy sale mi amante

por las callejuelas,

a la media luna

no quiero que salga el sol,

no quiero la luz del dia,

la noche es mi gran amor.

Bebiste de mi fuente

y estaba llena,

probaste de mi sangre inmortal,

te hice una mujer por excelencia

y ahora para mi no vales na…

Y mira si eres poca cosa…

ay que no eres ni lirio,

ni azucena, ni amapola, ni rosa,

eres la mata del campo,

eres espina venenosa.

Se fue… y no me dijo

ni media palabra,

se fue… y me he perdido

en el mundo de la nada,

recuerdo los cariños

y abrazos que me daba,

aquellos juramentos

de morirse de pena

si con otra yo me hablaba…

Se fue… y con ella

se me ha ido la ilusion,

se fue… y yo me ato

a las manillas del reloj,

el tiempo se ha convertido

en aliado del recuerdo.

Yo Ya No Creo En El Amor!!!

tampoco pienso ya en tus besos

y solo creo que me he muerto,

que ya no me late

prima el corazon.

¿Quéquieres?

pidemelo

soy capaz de traerte al demonio

para que le hables de amor

y si el no te comprende…

por favor, intentalo, recuerda…

que yo un dia fui ese demonio

y el arrepentimiento

hizo de mi corazon

que se volviera blando, blando, blando, blando

hasta conocer la ilusion.

Y tengo yo una espinita clavá

de los desaires

que me haces tu en la calle

sin importarte

lo que digan los demas,

sin importarte

lo que de nosotros hablen.

Y yo que te lo he dado todo,

veneno que me dieras,

veneno que tomase,

yo se que acabare

solito como un loco,

maldigo yo ese dia

que puse mis ojitos

y de mi te enamorases…

Perdon, perdon, perdon, perdon,

mira si soy idiota

que contra mas palabras malas…

mas se me antoja tu boca.

Pero te recuerdo

que arriba hay un Dios

y esto me ha pasao

por ser bueno contigo,

alli se juzga a los buenos

y malos y a ti

a ti te va a mandar un castigo…

naar de halve maan,

naar de hele maan,

vandaag gaat mijn minnaar uit

door de steegjes,

naar de halve maan

Ik wil niet dat de zon doorkomt

Ik wil geen daglicht

de nacht is mijn grote liefde.

je dronk uit mijn fontein

en het was vol

je proefde van mijn onsterfelijk bloed,

Ik heb je een vrouw bij uitstek gemaakt

en nu ben je voor mij niets waard...

En kijk of je klein bent...

oh, je bent niet eens een lelie,

noch lelie, noch papaver, noch roos,

jij bent de struik van het veld,

je bent een giftige doorn

Hij ging weg... en hij heeft het me niet verteld

niet eens een woord,

Hij ging weg... en ik ben verloren

in de wereld van niets,

Ik herinner me de liefde

en knuffels die hij me gaf,

die eden

om te sterven van verdriet

als ik met een ander tegen mezelf sprak...

Ze ging weg... en met haar

mijn illusie is verdwenen,

hij ging weg... en ik bind mezelf vast

naar de wijzers van de klok,

de tijd is gedraaid

in geheugen bondgenoot.

Ik geloof niet meer in liefde!!!

Ik denk niet meer aan je kussen

En ik denk gewoon dat ik dood ben

dat verslaat me niet meer

het hart overwint

Wat wil je?

vraag het mij

Ik ben in staat om je naar de duivel te brengen

voor jou om over liefde te praten

En als hij je niet begrijpt...

probeer het alsjeblieft, onthoud...

dat ik op een dag die demon was

en spijt

maakte mijn hart

zacht, zacht, zacht, zacht worden

totdat je de illusie kent.

En ik heb een kleine doorn

van de snubs

wat doe je met me op straat?

zonder zorg

wat anderen zeggen,

zonder zorg

wat ze over ons praten.

En ik die je alles gegeven heb,

vergif dat je me gaf,

gif dat ik nam,

ik weet dat ik zal eindigen

alleen als een gek,

Ik vervloek die dag

ik heb mijn ogen gericht

en je werd verliefd op mij...

Sorry, sorry, sorry, sorry,

kijk of ik een idioot ben

dat tegen meer slechte woorden...

maar ik hunker naar je mond.

maar ik herinner me jou

dat daarboven een God is

en dit is mij overkomen

om goed voor je te zijn,

daar worden de goeden beoordeeld

en slecht en jij

Hij gaat je een straf sturen...