Одним холодным утром - эхопрокуренныхподъездов

Две тарелки с супом, так и норовя

Спрыгнуть, кипятильник в кружке пляшет краковяк

Кинескоп садится, и ведущий из

Своих жвал роняет африканских гусениц

Одним холодным утром

Отец учил детей

Тому, дабы жить, как будто

Не настанет новый день

Снег сыпал белой пудрой

Злилась матушка-метель

Что все уйдут, оставив

Незаправленной постель

Живи так, чтобы жизнь ныла

Встретившись с тобой

В самом тёмной из всех подворотен Кракова

Дерись, сын, и

Ты сможешь сожрать её живой

Оттащить её за шкирку в подвал и трахнуть

В деревянном стуле заржавевший гвоздь

Вздрогнувший Фиат и полумёртвый Лодзь

Белый шум, сквозь утро надоевший клип

На стене уютно разрастался чёрный гриб

Одним холодным утром

Один обычный клерк

Нёс офисную утварь

И глотал холодный снег

Он сыпал белой пудрой

Отец избил детей

Планета вила кудри

Начинался новый день

Слышишь, сына, живи так

Чтобы не сойти с ума

Плачь, но только так, чтобы не казаться жалким

Помнишь, бог срал на могилу

Где лежит наша мать?

На самом тёмном кладбище Варшавы

Twee kommen soep en norovya

Spring eraf, de ketel in de mok danst Krakowiak

De kinescoop gaat zitten, en de leider van

Hij laat zijn kaken vallen Afrikaanse rupsen

Op een koude ochtend

De vader leerde de kinderen

Om te leven alsof

Er komt geen nieuwe dag

Sneeuw gegoten wit poeder

Boze moeder sneeuwstorm

Dat iedereen zal vertrekken, vertrekken

Onopgemaakt bed

Leef op zo'n manier dat het leven pijn doet

Ik heb je ontmoet

In de donkerste van alle deuropeningen van Krakau

Vecht, zoon, en

Je kunt haar levend opeten

Sleep haar bij haar nekvel naar de kelder en neuk haar

Een roestige spijker in een houten stoel

Geschrokken Fiat en halfdode Lodz

Witte ruis, een saai fragment door de ochtend

Een zwarte paddenstoel groeide comfortabel aan de muur

Op een koude ochtend

Een gewone klerk

Gedragen kantoorbenodigdheden

En koude sneeuw ingeslikt

Hij strooide wit poeder

Vader sloeg kinderen

planeet vila krullen

Een nieuwe dag is begonnen

Hoor, zoon, leef zo

Om niet gek te worden

Huil, maar alleen om niet zielig te lijken

Onthoud, God schijt op het graf

Waar is onze moeder?

Op de donkerste begraafplaats in Warschau