Друг - эхопрокуренныхподъездов

Я клянусь, я буду самым верным

Самым верным для тебя эскортом

Пресмыкающимся равномерно

Иногда могу казаться гордым

Мне не надо почесать за ухом

И абсолютно похуй, кто из нас good boy,

Но оторвите хлеба самую краюху

И мы вприпрыжку побежим веселою гурьбой

За вами, пастью вгрызаясь во фрисби

По зелёным газонам, по сути являясь

Зонтами для вашей мелочной жизни

И всё это будет работать, покамест

Человек поймет, что ему нужен человек

И этот человек это он

И вся структура дружбы

Повернётся в такт совиной голове

Евгеника, сбивающая с ног

Даже в амбулаторной маске

Ощущать людские смрад и смог

В этой антропоморфной сказке

Еле дыша из-под сплюснутой морды

Нелепо семеня на коротких лапах

Самые одинокие субжанра хордовых

Рьяно устремятся в червивое завтра

Сквозь батальоны лиственных и хвойных

Туда, куда людская нога не шагала

Где мать-природа в унисон нам воет

К гиенам, волкам и шакалам

И больше никогда не быть мягкой игрушкой

Социальным статусом вельмож и герцогов

Фенрир, злобно скалясь, вырывается наружу

Кровью обливается собачье сердце

Ik zweer dat ik de meest trouwe zal zijn

De meest trouwe escort voor jou

Griezelig gelijkmatig

Soms kan ik trots lijken

Ik hoef niet achter mijn oor te krabben

En het maakt absoluut niet uit wie van ons een brave jongen is,

Maar scheur de uiterste rand van het brood af

En we zullen overslaan en rennen in een vrolijke menigte

Achter je, mond bijtend in de frisbee

Op groene gazons, in feite

Paraplu's voor je kleine leven

En dit alles zal werken, voor nu

Een man zal begrijpen dat hij een man nodig heeft

En deze persoon is hem

En de hele structuur van vriendschap

Zal draaien op het ritme van het hoofd van een uil

Eugenetica die je neerslaat

Zelfs met een ambulant masker

Voel menselijke stank en smog

In dit antropomorfe verhaal

Nauwelijks ademen onder een afgeplatte snuit

Belachelijk sperma op korte benen

Het eenzaamste subgenre van akkoorden

Haast je ijverig naar de wormy morgen

Door de bataljons hardhout en naaldbomen

Waar geen menselijke voet is gegaan

Waar moeder natuur ons in koor toeschreeuwt

Aan hyena's, wolven en jakhalzen

En nooit meer een zacht stuk speelgoed zijn

De sociale status van edelen en hertogen

Fenrir, gemeen grijnzend, breekt uit

Hondenhart bloedt