The Stand - Eduardo De La Calle, Joolz, Uner

It was inevitable, I suppose, I mean, it'd been building up for weeks,

no one could talk about anything else, just going over it, over and over it

Honest, I was sick to death of it all, but you know how people are about things

like this, its all;

«What did he say?.. Did he?

The bastard, I'm not standing for that!»

And

«Just who do they think they are, they can’t push us around, can they lads?

«In the end, I suppose there wasn, t any choice

I blame then though, in my opinion, it was needle, needle, nag nag,

they wouldn’t let it drop, Course, they're not stupid, stands to reason

Never underestimate your enemies, intelligence, as they say, Oh, they knew what was

what, no doudt about it, daed cunning, them

Got what they wanted in the end, I suppose… We just couldn’t resist

After, when it was all over and we’d picked ourselves up, injuries all round

but nothing you could really show, we made the best of it, like you do,

you know

«Wasn't as bad as all that, eh?

They’ll know who’s boss now, eh?

We showed 'em a

thing or two…»

That sort of thing, but, i dont know… things weren’t the same afterwards…

I dont know, its not that we’d done anything we’d said we wouldn’t

I just think, we hadnt imagined it would be that… dirty, we thought it’d be a

bit of a joke, but it wasn’t like that after a while, it was us they had

jumping through the hoops, we were performing poodles grabbing at the bait,

not them

It was all, well, degrading, if you see what i mean… Oh, everyone rushed around

congratulating us

«You won, you won, it was great, you were great…"People just didn’t understand

how we felt…

So we just let on everything was fine… I dontknow, All I cansay is,

I dont think we betrayed anyone, did we, eh?

No, I dont think we let anyone down… except maybe… us…

Het was onvermijdelijk, ik veronderstel, ik bedoel, het was al weken aan het opbouwen,

niemand kon over iets anders praten, er gewoon over heen en weer over gaan

Eerlijk gezegd, ik was doodziek van alles, maar je weet hoe mensen over dingen denken

zoals dit, het is alles;

«Wat zei hij?.. Heeft hij dat gedaan?

Die klootzak, daar sta ik niet voor!»

En

"Wie denken ze wel dat ze zijn, ze kunnen ons toch niet omver duwen, jongens?

«Uiteindelijk denk ik dat er geen keuze was»

Ik geef dan echter de schuld, naar mijn mening, het was naald, naald, zeur,

ze zouden het niet laten vallen, natuurlijk, ze zijn niet dom, logisch

Onderschat nooit je vijanden, intelligentie, zoals ze zeggen, Oh, ze wisten wat was...

wat, geen twijfel over, daed sluwheid, ze

Uiteindelijk hebben ze gekregen wat ze wilden, denk ik... We konden het gewoon niet laten

Daarna, toen het allemaal voorbij was en we onszelf hadden opgekrabbeld, overal blessures

maar niets dat je echt kon laten zien, we hebben er het beste van gemaakt, zoals jij,

je weet wel

«Was niet zo erg, hè?

Ze zullen nu weten wie de baas is, toch?

We hebben ze een laten zien

ding of twee…»

Dat soort dingen, maar, ik weet het niet... daarna was het niet meer hetzelfde...

Ik weet het niet, het is niet dat we iets hadden gedaan waarvan we hadden gezegd dat we het niet zouden doen

Ik denk gewoon dat we niet hadden gedacht dat het zou zijn dat... vies, we dachten dat het een

beetje een grap, maar zo was het na een tijdje niet meer, wij waren het die ze hadden

we sprongen door de hoepels, we voerden poedels uit die naar het aas grijpen,

niet hun

Het was allemaal, nou ja, vernederend, als je begrijpt wat ik bedoel... Oh, iedereen haastte zich rond

ons feliciteren

«Je hebt gewonnen, je hebt gewonnen, het was geweldig, je was geweldig…"Mensen begrepen het gewoon niet

hoe we ons voelden...

Dus we laten gewoon weten dat alles in orde was... ik weet het niet, ik kan alleen maar zeggen,

Ik denk niet dat we iemand hebben verraden, of wel?

Nee, ik denk niet dat we iemand teleurstellen... behalve misschien... ons...