No Cordão Da Saideira - Edu Lobo

Hoje não tem dança

Não tem mais menina de trança

Nem cheiro de lança no ar

Hoje não tem frevo

Tem gente que passa com medo

E na praça ninguém pra cantar

Me lembro tanto

E é tão grande a saudade

Que até parece verdade

Que o tempo inda pode voltar

Tempo da praia de ponta de pedra

Das noites de lua

Do susto é carreira na caramboleira

Do bomba-meu-boi

Que tempo que foi

Agulha frita, munguzá, cravo e canela

Serenata eu fiz pra ela

Cada noite de luar

Tempo do corso, da Rua da Aurora

É moço no passo

Menino e senhora do bonde de Olinda

Pra baixo e pra cima

Do caramanchão

Esqueço mais não

E frevo ainda apesar da quarta-feira

No cordão da saideira

Vendo a vida se enfeitar

Er is geen dans vandaag

Er is geen gevlochten meisje meer

Zelfs niet de geur van een speer in de lucht

Vandaag is er geen frevo

Er zijn mensen die bang zijn

En op het plein, niemand om te zingen

Ik herinner me zoveel

En het verlangen is zo groot

dat lijkt zelfs waar

Die tijd kan nog terugkomen

Tijd aan het einde van het stenen strand

Van de maannachten

Van schrik is een carrière in starfruit

Van bomba-meu-boi

hoe lang was het

Gefrituurde naald, munguzá, kruidnagel en kaneel

Serenade die ik voor haar deed

Elke maanverlichte nacht

Tijd van de corso, van Rua da Aurora

Hij is jong van stap

Jongen en dame in de Olinda tram

Omlaag en omhoog

vanuit het prieel

ik vergeet niet meer

En nog steeds frevo ondanks woensdag

Op het Saieira-koord

Het leven zichzelf zien verfraaien