Vento Bravo - Edu Lobo, Antonio Carlos Jobim

Era um cerco bravo, era um palmeiral

Limite do escravo entre o bem e o mal

Era a lei da coroa imperial

Calmaria negra de pantanal

Mas o vento vira e do vendaval

Surge o vento bravo, o vento bravo

Era argola, ferro, chibata e pau

Era a morte, o medo, o rancor e o mal

Era a lei da Coroa Imperial

Calmaria negra de pantanal

Mas o tempo muda e do temporal

Surge o vento bravo, o vento bravo

Como um sangue novo

Como um grito no ar

Correnteza de rio

Que não vai se acalmar

Se acalmar

Vento virador no clarão do mar

Vem sem raça e cor, quem viver verá

Vindo a viração vai se anunciar

Na sua voragem, quem vai ficar

Quando a palma verde se avermelhar

É o vento bravo

O vento bravo

Como um sangue novo

Como um grito no ar

Correnteza de rio

Que não vai se acalmar

Que não vai se acalmar

Que não vai se acalmar

Que não vai se acalmar

Que não vai se acalmar

Het was een dappere belegering, het was een palmentuin

Grens van de slaaf tussen goed en kwaad

Het was de wet van de keizerlijke kroon

Pantanal zwart kalm

Maar de wind draait en van de storm

De bravo wind komt op, de bravo wind

Het was een ring, een strijkijzer, een zweep en een stok

Het was dood, angst, rancune en kwaad

Het was de wet van de keizerlijke kroon

Pantanal zwart kalm

Maar de tijd verandert en de tijdelijke

De bravo wind komt op, de bravo wind

Als een nieuw bloed

Als een schreeuw in de lucht

rivierstroom

Dat zal niet kalmeren

Kwaadheid de vrije loop geven

Wind draaien in de glans van de zee

Het komt zonder ras en kleur, wie leeft zal het zien

Aan de beurt komen wordt aangekondigd

In zijn maalstroom, wie zal blijven?

Wanneer de groene handpalm rood wordt

Het is de dappere wind

de wilde wind

Als een nieuw bloed

Als een schreeuw in de lucht

rivierstroom

Dat zal niet kalmeren

Dat zal niet kalmeren

Dat zal niet kalmeren

Dat zal niet kalmeren

Dat zal niet kalmeren