Dos Navegantes - Edu Lobo

Desculpe senhora se eu sigo viagem

Passei por aqui de passagem

Meu jeito amoroso não quis te enganar

Não era pra te apaixo… nar

Não foi aventura, loucura, mentira, miragem

Um vento vadio é que fez meu navio

Perder o mar

Por isso senhora, perdão

Eu não vim pra ficar

Não sou feliz

Se me deixo criar raiz

Como os navais

Que a vida é o revés do cais

Agora senhora são tantos anseios

Promessas de amor delirantes

Mais tarde agonias, silêncios, receios

Mistérios só dos navegantes

Não foi fantasia, feitiço, suspeita, presságio

O vento vadio é que fez meu navio

Voltar pro mar

Por isso senhora, perdão

Sorry mevrouw als ik nog op reis ben

Ik kwam hier langs op mijn weg

Mijn liefdevolle manier wilde je niet bedriegen

Het was niet de bedoeling om verliefd te worden... nar

Het was geen avontuur, waanzin, leugen, luchtspiegeling

Een verdwaalde wind heeft mijn schip gemaakt

de zee verliezen

Dus mevrouw, sorry

Ik ben niet gekomen om te blijven

Ik ben niet tevreden

Als ik mezelf wortel laat schieten

zoals de marine

Dat leven is de tegenvaller van de pier

Nu dame, er zijn zoveel verlangens

Waanzinnige beloften van liefde

Latere pijnen, stiltes, angsten

Mysteries alleen van navigators

Het was geen fantasie, spreuk, achterdocht, voorteken

De verdwaalde wind heeft mijn schip gemaakt

terug naar de zee

Dus mevrouw, sorry