Оставленность - Джан Ку

Черные крылья бьют по глазам.

Кружатся в сердце черные мысли.

Можно быть здесь можно быть там.

Смысла нет, нет смысла.

И каждый из нас был источником силы,

Пока не стал тем, кого презирал.

Верни меня, верни меня

Туда, где дом мой без признаков гнили.

И если хочешь закрой мои раны.

Верни меня, верни туда,

Где я не ведаю бессилья,

И впереди все океаны.

Ведь слово, которое было в начале

Было зовом любви.

Верни меня, меня верни.

Zwarte vleugels slaan op de ogen.

Zwarte gedachten dwarrelen door het hart.

Je mag er zijn, je mag er zijn.

Het heeft geen zin, het heeft geen zin.

En ieder van ons was een bron van kracht,

Tot hij degene werd die hij verachtte.

Breng me terug, breng me terug

Daar, waar mijn huis is zonder tekenen van rot.

En als je wilt, sluit dan mijn wonden.

Breng me terug, breng me daar terug

Waar ik geen machteloosheid ken

En alle oceanen liggen voor ons.

Immers, het woord dat aan het begin stond

Het was de roep van de liefde.

Breng me terug, breng me terug