A jednak czegoś żal - Dzem

Pomyślcie chłopcy — co nam zostało

Świadkami byliśmy jak padło świata pół

Pamiętać, zapomnieć - śmiać się czy grać

A jednak czegoś nam żal, czegoś nam żal, czegoś żal

Znów popłynęły nasze wspomnienia

Gdzieś tam po czwartej, pustej butelce

Coraz to głębiej, głębiej do dna

Śmiać się czy płakać, śmiać się czy grać

Śmiać się czy grać, śmiać się czy grać

Dla nas przecież tak nie znaczące nic

Szare są i kolorowe

Wspomnienia zwyczajne tak

Dla nas przecież tak nie znaczące nic

Szare są i kolorowe

Czasem tak dziwnie, gdy patrzysz na mnie

I wtedy ja po prostu wiem

Ty chciałabyś by było jak dawniej

Bo czegoś nam, czegoś nam brak

Czegoś nam tu brak, czegoś nam tu brak

Czegoś brak, czegoś brak, no no no…

Ty nie patrz tak na mnie tak

Dlaczego tak

Denk jongens - wat blijft er van ons over?

We waren getuige van hoe de halve wereld is gevallen

Onthoud, vergeet - om te lachen of te spelen

En toch hebben we ergens medelijden mee, iets waar we medelijden mee hebben, iets waar we medelijden mee hebben

Onze herinneringen flitsten weer voorbij

Ergens na de vierde lege fles

Het gaat dieper en dieper naar de bodem

Lachen of huilen, lachen of spelen

Lach of speel, lach of speel

Voor ons is niets zo belangrijk

Ze zijn grijs en kleurrijk

Gewone herinneringen ja

Voor ons is niets zo belangrijk

Ze zijn grijs en kleurrijk

Soms zo vreemd als je naar me kijkt

En dan weet ik het gewoon

Je zou willen dat het weer wordt zoals het was

Omdat we iets missen, iets

We missen hier iets, we missen iets

Er ontbreekt iets, er ontbreekt iets, nou...

Zo kijk je niet naar mij

Waarom