Klonopin - Drowse

The snow outside

The pill I take to hide from life:

The way it blankets my mind

It’s hard to describe

With slowing heartbeat

The way it erases what’s beneath

The way it thaws slowly

Revealing

Muddy human shape imprinted: shame

Musty leaves and sadness

Blame

My self-imposed detachment:

Internal passion, eternal absence

With slowing heartbeat

Erasing the self beneath

When it thaws slowly

Is that me?

I look down wistfully

Stumble around aimlessly

Nothings found in daylight

It dims, I cover myself

«Again, alive.»

«It snows every night.»

De sneeuw buiten

De pil die ik neem om me voor het leven te verbergen:

De manier waarop het mijn gedachten verduistert

Het is moeilijk te beschrijven

Met vertragende hartslag

De manier waarop het wist wat eronder zit

De manier waarop het langzaam ontdooit

onthullend

Modderige menselijke vorm bedrukt: schande

Muffe bladeren en verdriet

Schuld geven

Mijn zelfopgelegde afstandelijkheid:

Interne passie, eeuwige afwezigheid

Met vertragende hartslag

Het zelf eronder wissen

Wanneer het langzaam ontdooit

Ben ik dat?

Ik kijk weemoedig naar beneden

Doelloos rondstruinen

Niets gevonden bij daglicht

Het dimt, ik dek mezelf in

"Nogmaals, levend."

"Het sneeuwt elke nacht."