Todesangst - Dorn

Du lebst dahin in dieser Welt

Mit Lachen und Weinen

Manchmal du bist ein Held

Doch hngt der Tod an deinen Beinen

Du lebst dahin in dieser Welt

Mit Flstern und Schreien

Manchmal du im Licht wandelst

Doch dunkel sind seine Lakaien

Lebe mein Freund, so lang du noch kannst

Beschreite all des Lebens Berge und Tler

Durch Briese und Sturm, Wasser und Land

Bis zum Unendlichen, zum Tod und seiner Feder

Lass die elenden sterben

Und sehe sie nicht

Deine liegenden Todesscherben

Verachten und zertreten sie schlicht

Aber lass die Toten ruhn

Sie lebten und starben

So soll es sein, auch du

Wirst irgendwann begraben

Je leeft weg in deze wereld

Met een lach en een traan

Soms ben je een held

Maar de dood hangt aan je benen

Je leeft weg in deze wereld

Met gefluister en geschreeuw

Soms loop je in het licht

Maar zijn lakeien zijn donker

Leef mijn vriend nu het nog kan

Betreed bergen en valleien van al het leven

Door wind en storm, water en land

Tot in het oneindige, tot de dood en zijn pen

Laat de ellendige sterven

En zie haar niet

Je liegende scherven van de dood

Veracht en verpletter ze gewoon

Maar laat de doden rusten

Ze leefden en stierven

Zo zou het moeten zijn, jij ook

Zal ooit begraven worden