Liebe, Hass, Leben Und Tod - Dorn

Schmachtend hänge ich in der Kralle der Einsamkeit

Schmiedend, denkend, aber oft nur an besseres Leid

So dacht ich töricht, gefunden hab ich mein Weib

War es bisher doch immer nur die pure Falschheit

Einst dacht ich, es wäre meine blitzende Klinge

Die erbarmungslos jenen Bund zerschmettert

Drum änderte ich mit jedem Weib, mit jedem Ritt die Dinge

Doch änderte es mich und nicht mein Herz, das immer wieder litt

Mein Hass gegen ach so viele Menschen

Verdunkelt meine Seele, meine Klinge

Es gibt keinen, der wird mit etwas schenken

So wird sich zeigen, wer entkommt meiner Schlinge

Doch dieser dunkle Hass

Verdirbt oft meine Liebe und macht mich blass

Drum achte ich, der versucht mich zu lieben

Leider oft er gibt auf und ich werd ich verlieren

So soll es sein, so ist das Leben

Ein Traum wird kommen ein Traum wird gehen

Nur die dunkle Vergangenheit wird für immer bleiben

Doch den schweren Schweiß, das Schöne wird interessieren keinen

So liegt es an dir, dein Leben zu leben

Dein Hab und Gut und dich selber zu ehren

Zu schützen die Würde und das eigene Blut

Zu kämpfen gegen die Löschung der eigenen Glut

Doch der Tod ist der leichte Weg

Du kannst ihn meiden oder gehen

Gehe ihn und erfahre die schnellste Erlösung

Meide ihn und kämpfe wie mein Blut

Kämpfe und leide mit mir gegen die Entführung

Ik kwijn weg in de klauwen van eenzaamheid

Smeden, denken, maar vaak alleen van beter verdriet

Dus ik dacht dwaas, ik heb mijn vrouw gevonden

Tot nu toe is het altijd pure leugen geweest

Ik dacht ooit dat het mijn knipperende mes was

Wie verbreekt meedogenloos dat verbond?

Daarom veranderde ik dingen bij elke vrouw, bij elke rit

Maar het veranderde mij en niet mijn hart, dat bleef lijden

Mijn haat voor oh zo veel mensen

Verduistert mijn ziel, mijn mes

Er is niemand die met iets zal geven

Dus het zal worden getoond wie ontsnapt uit mijn valstrik

Maar deze donkere haat

Verpest vaak mijn liefde en maakt me bleek

Daarom schenk ik aandacht aan degene die van me probeert te houden

Helaas geeft hij vaak op en verlies ik

Zo hoort het te zijn, zo is het leven

Een droom zal komen, een droom zal gaan

Alleen het duistere verleden zal voor altijd blijven

Maar het zware zweet, de schoonheid zal niemand interesseren

Dus het is aan jou om je leven te leven

Om je spullen en jezelf te eren

Om de waardigheid en het eigen bloed te beschermen

Om te vechten tegen het doven van de eigen sintels

Maar de dood is de makkelijke weg

Je kunt hem ontwijken of weggaan

Loop erop en ervaar de snelste redding

Vermijd hem en vecht als mijn bloed

Vecht en lijd met mij tegen ontvoering