Phone - Donovan Woods

Some people, they love you so great

It spans the countryside

And some people, they love you so pure

It nearly dies

Well, some people’s love is so new

They just can’t keep it inside

Some people get married and

Their friends and ex-lovers all cry

But we don’t have that

So I put on my coat and my hat

And I tell you «I'm sorry.»

You say «that's ok — no one’s to blame.»

You’re a sweet little girl

On an airplane

And I know

You’ll come home

Or you’ll tell me some shit on the phone

On the phone (phone)

On the phone (phone)

On the phone

Well my roommate, he bought a coffee press

And that nearly drove me to tears

See, it’s the first thing she’d touch

In the mornings of those private school years

Now brains, though built for thinking

Are very good at worries and fears

But what would I know?

I’m only a volunteer

But you don’t know that

So I put on my coat and my hat

And I tell you «I'm sorry.»

You say «that's ok — no one’s to blame

You’re a sweet little boy on an airplane.»

And I know you’ll come home

Or you’ll tell me some shit on the phone

On the phone (phone)

On the phone (phone)

On the phone (phone)

On the phone (phone)

Lord lift me up over all gentlemen

'Cause we will never know if it’s right or it’s wrong

And lord lift me up over all gentlemen

'Cause we will never know if it’s right or it’s wrong

Yeah, when I come home

Yeah, when I come home

Sommige mensen houden zo goed van je

Het strekt zich uit over het platteland

En sommige mensen houden zo puur van je

Het gaat bijna dood

Nou, de liefde van sommige mensen is zo nieuw

Ze kunnen het gewoon niet binnen houden

Sommige mensen trouwen en

Hun vrienden en ex-geliefden huilen allemaal

Maar dat hebben we niet

Dus ik deed mijn jas en mijn hoed aan

En ik zeg je "Het spijt me."

Je zegt "dat is oké - niemand heeft de schuld."

Je bent een lief klein meisje

Op een vliegtuig

En ik weet

Je komt thuis

Of je vertelt me ​​wat stront aan de telefoon

Aan de telefoon (telefoon)

Aan de telefoon (telefoon)

Aan de telefoon

Nou, mijn kamergenoot, hij heeft een koffiepers gekocht

En dat dreef me bijna tot tranen

Kijk, het is het eerste dat ze zou aanraken

In de ochtenden van die privéschooljaren

Nu hersenen, hoewel gebouwd om te denken

Zijn erg goed in zorgen en angsten

Maar wat zou ik weten?

Ik ben slechts een vrijwilliger

Maar dat weet je niet

Dus ik deed mijn jas en mijn hoed aan

En ik zeg je "Het spijt me."

Je zegt «dat is oké — niemand heeft de schuld»

Je bent een lieve kleine jongen in een vliegtuig.»

En ik weet dat je thuiskomt

Of je vertelt me ​​wat stront aan de telefoon

Aan de telefoon (telefoon)

Aan de telefoon (telefoon)

Aan de telefoon (telefoon)

Aan de telefoon (telefoon)

Heer verhef mij boven alle heren

Omdat we nooit zullen weten of het goed of fout is

En heer verhef me boven alle heren

Omdat we nooit zullen weten of het goed of fout is

Ja, als ik thuiskom

Ja, als ik thuiskom